Hayo, ‘edawet û fikrê heyfgirewtişî ke cuya şexsî rê endehîna zirarin î, eke ti şexsê xo ra hes kenî rayîr bider medi wa qelbê to de ca bigêrî. Eke dekewtî qelbê to, qalanê înan megoşdari. Biewni, heqîqetvîn Hafizê Şîrazî bigoşdari:
دُنْيَا نَه مَتَاعِيسْت۪ى كِه اَرْزَدْ بَنِزَاع۪ى
Yanî, “Dinya a dis yew meta niya ke merdim ser pêbikewo.” Çunke, seba ke fanî û zaîl a, bêqîmet a. Eke dinyaya xurt û xişn wina bo, ti fehm kenî ke karê qijkekî ê dinya çend bêqîmet î.
Hem vato:
آسَايِشِ دُو گ۪يت۪ى تَفْس۪يرِ اِينْ دُو حَرْفَسْتْ
بَادُوسِتَانْ مُرُوَّتْ بَادُشْمَنَانْ مُدَارَا
Yanî: “Di herfî, rehetiye û selametiya her di dinyayan tefsîr kenî, danî qezençkerdiş: Vera dostanê xo sey ciwanmêrdan muaşeret û dişmenanê xo de sulhkarane muamele kerdene yo.”
Eger ti vajî:
“Bêhemtê min o, îrade destê mi de niyo; fitratê mi de ‘edawet est o. Hem damara mi ginayo, ez besenêkena tira fek verada.”
Elcewab:
Exlaqo pîs û xesleto nebaş eke eserê înan nêro nawitiş û çiyanê sey zemî û muktezayê ey reyra emel nêbo, qusurê xo zî fehm biko zirar nêdano.