Faydeyê nê beşî her kesî rê est o 

   بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ

Nukteyêka ayeta

اِنَّ النَّفْسَ لَاَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ

Mealê xo. “Nefîs sadir kê sewkê çiyanê pîsan keno”, û ê hedîsa

اَعْدٰى عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِى بَيْنَ جَنْبَيْكَ

ya ke manaya xoya berzi; “Dişmenê toyo tewr zirarin nefsê to yo.”

   Merdimêko nefsê xo ‘ecebneno û tira hes keno, eke wayîrê nefso emmareyo bêtezkiye/bêterbiye bo, o çax sewbînan ra hes nêkeno. Eger zahîren hes bikero zî, zerrî ra hes nêkeno. Belkî seba menfîet û lezzetê xo (ke ey ra gêno) tira hes keno. Her daîm wazeno xo bido ‘ecebnayîş û heskerdişî. Û qusurê xo nêgêno xo ser, belkî sey awûqatî xo mudafaa keno û xo bin zen û suc de biyayîş ra beraat keno. 

   Pê mubalaxan, belkî zuran reyra wesfanê nefsê xo dano û ey qebehetan ra dûrî tepîşeno, seke wayîrê kerametan bo xo berz tepîşeno û goreyê dereceyê xo yew lekmata ayeta

مَنِ اتَّخَذَ اِلٰهَهُ هَوٰيهُ

yî weno. Forsê ey û xo dayîş heskerdişê ey zî, bi aksul amel, benî sebebê qewirniyayîşê ey, naxoşiye danî peyda kerdiş. Hem amelê uxrewî de îxlasî vîndî keno, dekeweno riya.  

   Tedeteyvetiş û hewayê nefsî, ke aqîbetî nîvînenî û netîceyan nêduşmişînî û mubtelayê lezzetê hazirî yî, zorê ey benî, pê fitiya hîssî, ke rayîrê xo şaş kerdo, semedê yew saeta lezzetî, yew serri hepis paweno. Semedê yew deqîqaya xîret û heyfgirewtişî, des serrî ceza weno. Seke, aqilê xo hewa ra sey yew gedeyo ke cuza ‘emma xo, ke tira dersê xo waneno, dano tek yew şekerloxmeyî, holiya xo ke sey yew elmasî qîmetin a, semedê xatirê hîssanê xo û razîkerdişê nefsê xo û caardişê hewesanê xo, lezzetê ke herinda qîmetê felqeyî caman de yî, enaniyet rê wesîle keno, gureyanê karliyan de zirar keno.

اَللّٰهُمَّ احْفَظْنَا مِنْ شَرِّ النَّفْسِ وَالشَّيْطَانِ وَمِنْ شَرِّ الْجِنِّ وَاْلاِنْسَانِ

***