Ha yo, heyecano ke Rîsaleya Nurî ser zerran de, sey pêlanê girdan, ê behranê girdan ana meydan, tesîrê xo ser qelban û ruhan de kena, sewbîna çî ra ney, no sirrî ra yo. Heqîqetê ke Rîsaleya Nur behs kena, hezar alim û se hezar kitabî, înan hîna belîxane neşr kenî, la fina zî nêeşkenî kufrê mutlaqî biderî vindernayîş. Duştê kufrê mutlaqî mucadele de, Rîsaleya Nur, miyanê şert û şurtanê hende giranan de, eke heta dereceyêk muwaffaq bena, sirrê xo no yo ke: Seîd çin o. Qudret û ehliyetê Seîdî zî çin o. Oyo ke qalî keno tenya heqîqet o, heqîqetê îmanî yo.

   Madem ke zerrê ke muhtacê îmanî yî, nuro heqîqet, tesîrê xo înan ser ro nawneno; yew Seîd ney, wa hezar Seîdî feda bibî. Vîst û heşt serrî ezêt û cafayê ke mî werdî, îşkenceyê ke bi mi ameyî kerdiş û musîbetê ke ez daymişê înan biya wa pêro helal bî. Ê ke zilm bi mi kerdo, ê ke qezayek ra qezayek ez çarnaya, heqaret bi mi kerdî, ê ke pê tewir bi tewir îthaman ra waştî ke mi mehkûm bikerî, ê ke zindanan de mi rê ca abirnayo, mi hemînî rê heqê xo helal kerd.

   Ez qederê adîlî ra zî vana ke:

   Mi nê lekmatê toyê şefqatinî heq kerdibî. Nêkela, ez zî sey her kesî yew rayîro gelek meşrû û bêzirar de bişiynî û tenya ez xo biduşmîşeynî, eke mi maddî-manewî hîsê xoyê feyz û bereketî feda nêkerdinî, xizmetê îmanî de mi no qeweto girdo manewî vîndî kerdinî. Mi maddî û manewî heme çiyê xo feda kerd, vera her tewir musîbetan mi xo ver ro da, mi her îşkenceyî rê sebir kerd. Qandê cûyî ra heqîqetê îmaniye her ca de vila bi.