A DIYINE:

مَنْ تَمَسَّكَ بِسُنَّتٖى عِنْدَ فَسَادِ اُمَّتٖى فَلَهُ اَجْرُ مِاَةِ شَهٖيدٍ

(ew kema qal). Yanî, “wextê îstîlayî bîd’a û dalaletan de keso ke Sunnetê Seniye tepîşeno û Heqîqetê Qur-aniye reyra xizmet keno, şîno sewabê se şehîdan qezenç biko.”

   Ey birarê ke bi damara terraliye ra nuştiş ra eciziyay, û ey birarê sofîmeşrebî! Temamê nê di hedîsan mojnenî ke, demê winasî de nuro siyayo ke semedê heqîqatê îmaniye û esrarê şerîetî û Sunnetê Seniye rê xizmet kerdişî xalis û mubarek qeleman ra herikîno yanxo yew dîrhemê murekkeban ke sey awa heyatî yo, rojê mehşerî de şîno sey se dîrhemî goniya şehîdan şima rê faîde bido. Eke winî yo, qandê qezençkerdişê ey bixebitînî.

   Eke şima vajî:

   Hedîs de qala “aliman” bena, ma ra tay tenya katib î.

   Elcewab:

   Keso ke yew serri nê rîsaleyan û nê dersan bi fehm û qebul kerdiş ra biwano, eşkeno bibo alimo heqîqetdar û muhîm ê nê çaxî. Eke fehm nêkero zî, madem şexsê manewiye ê Rîsaleya Nurî est o, bêşik o şexsê manewî, alimê nê çaxî yo. Qelemê şima zî engiştê ê şexsê manewiy î. Ez kîşta xo ra xo bêliyaqat hesibnena, labelê semedê zennê şimayo weş şima no feqîrî rê yew ustadey û nuqtayê tabiyetî de yew waziyetê alimey dayo û pabestiyayî. Semedo ke ez nêwende û bêqelem a, qelemê şima qelemê mi hesibênî, ecro ke hedîs de nawiyayo şima gênî.

Seîdê Nursî