Ha yo, netîceyê wahîmî ke no sebebo xidar ra vejînî û nînî vînayîş, çareyê înan new emir î; 

   1. Musbet hereket kerdene, yanî pê hes û muhabbetê meslegê xo têgeyrayene yo. Dişmeniya mesleganê bînan kerdiş, û nuqsan û kem vînayîşê sewbînan, ganî mudaxeleyê fikir û îlmê ey nêkero, înan dir nêxejiliyo.

   2. Belkî, ganî bifikiriyo ke miyanê daîreyê Îslamiyet de, kamcîn meşreb ra beno wa bibo, gelek rabitayê wehdetî est ê ke benî sebebê muhabbet û birartiye û pêkerdişî, û lazim o ke îttîfaq bikero,

   3. Wayîrê her meslego heqdar, ganî têkilî mesleganê sewbînan nêbo. Heqê xo est o, eşkeno vajo: “Meslegê mi heq o.” yan zî “hîna hol o.” Nêkela, heqê ey çin o, neheqiye û nerindiya mesleganê bînan îma û îddîa biko û vajo; “Tenya meslegê mi heq o.” yanxo “holiye meşrebê min o.” Nê dustûrê însafî ganî rehber bêro girotiş.

   4. Û ganî bêro fikiriyayîş ke ehlê heq reyde îttîfaq, sebebê tewfîqê îlahî û sebebê îzzetê diyanetî yo.

   5. Ganî bizano ke ehlê dalalet û neheqiye –semedo ke paştî danî yewbînan -sey cemaetî, bi dehaya yew şexsê manewiyo hêzdar, wexto ke heriş bikerî; ganî bizano ke vera hucumê nê şexsê manewiyî, xoverdayîşo ferdî yo tewr xurt zî mexlûb beno; Coka, ganî ehlê heq pêbikerî û şexsêko manewî bivejî, û vera ê şexsê manewiyê dalaletinê xidarî, heqî bipawî,

   6. semedo ke heqî, gala û bindestiya batilî ra azad kerdişî;

   7. Nefsê xo û enaniyetê xo,

   8. Û îzzetê xo yo ke derheqê ey de xelef fikirîno,

   9. Û hîssiyatê xoyê bêqîmet û reqabetkarî terkkerdiş reyra, îxlasî qezenc keno, wezîfeyê xo, tastamam, ano ca. ^(Haşiye)