Pey re min dît ku di sala 1224an de çûye Cîhanabada paytexta Hindistanê, bi feyzên manewî ku ji Hz. Ebdullahê Dehlewî girtine, ketiye silsileya terîqeta neqşî û dest bi nûkirina dîn kiriye. Dûv re ji ber ku bala siyasetmedaran kişandibû, di sala 1238an de hicretî Şamê kiribû. Hem jî min dît ku nesla Mewlana Xalid digihe Hz. Osman b. ‘Effan (r.).

   Paşî min di jiyannameya wî de dît ku bi qabiliyeta xwe ya zikmakî û ji adetê der, hê temenê wî negihatiye bîstî jî, bûye alimekî pir zanayê dema xwe û li Silêmaniyê bi dersdayina ilmê ve meşxûl bûye.

   Dûv re jî li jiyannameya Seydayê xwe fikirîm, min dît ku di çar cihan de weke hev in:

   Ya Pêşîn: Hz. Mewlana Xalid di sala 1193an de hatiye dinyayê, Seydayê min jî bi hesabê hicrî di 1293an de. Yanî tam piştî ku sed salên Mewlana Xalid temam bûne, hatiye dinyayê.

   Ya Duduyan: Hz. Mewlana Xalid di sala 1124an de çûye paytexta Hindistanê û dest bi xebata nûkirina dîn kiriye. Seydayê min jî tam sed salî şûn de, di 1324an de çûye paytexta Osmaniyan û dest bi xebata xwe ya manewî kiriye.

   Ya Sisêyan: Siyasetmedar ji nav û dengê Hz. Mewlana Xalid tirsiyane û di sala 1238an de ew koçberî Şamê kirine. Seydayê min jî tam piştî sed salî, di sala 1338 an de çûye Enqerayê, bi wan re li hev nekiriye, ew red kirine û xeyidiye, careke din ziviriye Wanê, çûye li çiyayekî ketiye înzîwayê. Di sala 1338an de ku bûyera Şêx Seîd çêdibe, bi wesweseyên xwe jê ditirsin û wî koçberî Burdur û Ispartayê dikin. Seyda neh salan mecbûren li wir dimîne.

   Ya Çaran: Hz. Mewlana Xalid hê ku nebûye bîst salî, weke ‘ellameyê zeman di ser zanayên bijarte re hatiye dîtin û ders daye. Heçî ku jiyannameya Seydayê min dîtibe û agahdar bûbe, wê bibîne ku wî di 14 saliya xwe de îcazet standiye, bi alimên herî zana yên wê demê re ketiye nîqaşên ilmî. Bi ser de jî di 14 saliya xwe de ders daye feqî û talibên nêzîkî îcazetê.