Ya Duduyan: Birakê me Eliyê Piçûk î Rûhmezin ku pêlewanê mirovên mûbarek e û maneya Ebdurrehman, Lutfî, û Hafiz Eliyê Mezin pê re ye, pirsekê dike. Lê bersiva wê pirsê di sed cihên Rîsaleyên Nûr de heye.

   Pirsa wî ev e: Ji bo çi Rîsaleyên Nûr ewqas bi giranî li ser erkanên îmanê disekine? Melayên kevin ji me re gotine ku îmana bawermendekî amî jî mîna ya weliyekî mezin e.

   Bersiv: Di serî de hukim û ravekirinên Muceddidê hezarê duduyan Îmamê Rebbanî ne ku di Ayetu’l-Kubra’de, di behsa mertebeyên îmanê û dawiya wê de hatine gotin, hukim dane: „Armanca herî mezin û nuqteya dawî ya hemî terîqetan belavkirina rastiyên îmanê ye. Ravekirina meseleyeke îmanî bi awayekî vekirî, ji hezar keramet û keşfiyatan çêtir e.“ ¹

   Çawa ku ew parçeyê wê nameya ku ji Lahîqeya/Pêveka di dawiya  Ayetu’l-Kubra de ji vî tiştî re bersiv e, Meseleya Dehan ji Rîsaleya Meyweyan ku behsa tekrarên Qur’anê dike jî bersivek e. Di wir de jî behsa hikmet û armancên  tekrarkirin û rawestandina li ser tewhîdê û ruknên îmanê bi berfirehî tê kirin. Tekrarkirina van hikmetan di Rîsaleyên Nûr de jî ku ji Qur’anê re tefsîreke heqîqî ye, ji wê pirsê re bersivek e.

   Gelek beşên Rîsaleyên Nûr îmana tehqîqî, ya teqlîdî, ya îcmalî û ya tefsîlî şîrove dikin û nîşan didin ku wê çawa îman li hember êrîşên weswese û şubheyan li ber xwe bixe û têk neçe. Ev jî ji nameya Eliyê Piçûk î Rûhmezin re bersiveke wisa ne ku qet pêdivî bi me namîne.

   Ji hêla duduyan ve: Îman tenê îbaretê ji tesdîqkirineke îcmalî yan jî teqlîdî nîn e. Çawa ku sîsikek ji sîsikbûnê heta ku dibe dareke xurman ya mezin; çawa ji roja di neynikê de xweya dike û ji wê eksa rojê ku li rûyê deryayê dixe, heta bi Roja li ezman mertebe û pêvajoyên pêşveçûna xwe hene; eynî wisa pir heqîqetên îmanê jî hene, rastiyên wê yên derbarê bi hezarên navên Xwedê û ruknên îmanê yên din de hene.