Ew zatên ‘alîşan [nivîskarên wan] ji van berheman re tenê di hukmê tercumanan de ne. Pareke wan zatên pîroz di vêkêxistin û awayê îfadekirina van berhemên bijarte de heye. Yanî ew zatên pîroz weke neynika wê maneyê ne, bûne mezherê wê.

   Îcar heçî Rîsaleyên Nûr û tercumanê wê ne; bi rastiyeke mîna rojê eşkere ne ku; bêqusûriyeke bêdawî, feyzeke bala û bêemsal di vê berhema giranbiha de heye. Bi awayekî ku heta niha tu berhem negihîştiyê, Rîsaleyên Nûr bûye warisê feyza Qur’ana meş‘eleya îlahî, roja hîdayetê û roniya bextewariyê. Dîsa eşkere ye ku çavkaniya Rîsaleyên Nûr ya bingehîn nûra xwerû ya Qur’anê ye. Rîsaleyên Nûr ji berhemên weliyên Xwedê bêtir, feyza nûra Muhemmedî hildigire. Ji ber ku peywendî û para wî Pêxemberê pak û bala û teserrufa wî ya pîroz ji nîşanên weliyên Xwedê pirtir û bi bandûrtir in; rastiyeke mîna rojê ye ku mezherbûn, feyz û bêqusûriya wî zatê manewî jî -ku Rîsaleyên Nûr bûye mezherê nûra Muhemmedî û tercumanê wî- bi wê dereceyê bala û bêhempa ne.

(Şualar: 675-676)

***

   Heçî Rîsaleyên Nûr e, weke mu‘cîeyeke manewî ya Qur’anê ye, bingehên îmanê xilas dike. Ne ku ji îmana heyî îstîfade dike, ji ber ku bi gelek delîl û belgeyên eşkere xizmetê ji îsbatkirin, rastdêran û parastina îmanê re dike û ji şubheyan bêrî dike, kesê ku bi diqqet lê binêre wê bibîne ku vî zemanî Rîsaleyên Nûr ji herkesî re mîna nan û derman lazim e.

(Kastamonu Lahikas›: 17)

***

   Rîsaleyên Nûr weke wan berhemên din ne ji zanînên rojhilat û rojava hatiye çêkirin; ji Qur’anê pê ve tu çavkanî û mamosteyên wê tunin. Dema ku dihate nivîsîn tu kîtab li cem nivîskarê wê tunebûn. Ew yekser îlhama feyza Qur’anê ye; ji ezmanê Qu’anê, ji ayetên ku mîna stêrkan dibiriqin, tê.

(Şualar: 721)

***