Seîdê Tiloyî (Özdemir): Seîdê Tiloyî di sala 1930î de li Tiloya qezaya Sêrtê hatiye dinyayê. Hinekî li Unîversîteya Teknîkê ya Stenbolê (İstanbul Teknik Üniversitesi) beşa makînê xwendiye, lê bêyî ku biqedîne dev jê berdaye. Di sala 1950î de bi îmtîhanê ketiye Rêvebiriya Karên Diyanetê û weke memûr tê de xebitiye. Seîdê Tiloyî li Qonyayê Bedîuzzeman Seîd Nûrsî ziyaret kiriye û piştî wê ziyaretê xizmeta Rîsaleyên Nûr kiriye.

Selaheddîn (Çelebi): Di sala 1913an de li Îneboluya Kastamonuyê hatiye dinyayê. Di sala 1938an de, bi saya bavê xwe Ehmed Nazif, Bedîuzzeman nas kiriye. Selaheddîn yek ji wan kesên pêşîn e ku Rîsaleyên Nûr bi makîneyên zêdekirinê (teksir makinası) zêde kirine. Di hebsa Denizliyê û ya Afyonê de bi Bedîuzzeman re maye û di sala 1977an de jî wefat kiriye.

Selaheddînê Eyyûbiyê (Kurdî): (1138-1193) Damezrênerê Dewleta Eyûbiyan. Ji ber cengên wî yên li hember Xaçiyan, di dîroka Îslamê de cihekî girîng girtiye. Piştî ku rêvebiriya Şîî-Fatimî ya li Misrê ji holê rakiriye, Sûrî Hicaz û Mezopotamya jî kirine bin serweriya xwe û kirine yek. Bi Xaçiyên Filehan re pir şer kiriye. Di sala 1187an de, li Hittînê Xaçî têk birine û Qudus careke din standiye. Selaheddîn li hember dijminên xwe jî pir merd bûye, loma jî hevçaxên wî ew teqdîr kirine û di alema Rojava de jî weke lehengekî efsaneyî tê zanîn.

Serbest (Cumhuriyet) Fırkası: Binêre: Firqeya Serbest ya Komarê.

Serhildana Şêx Seîd: Di salên nû yên Komarê de tewreke negatîf li hember dîn û dîndaran hebû. Dîn û diyanet qet nedihatin hesibandin û bi navê medenîbûn û nûjenbûnê dixwestin ku tiştên li dijî dîn bi wan bidin qebûlkirin. Ji xeynî vê jî digel ku xelkê Tirkiyê ji milletên cihê pêk dihat, ev rastî qet nehate hesibandin. Bi navê dewlet û netewetiyê hemî li ser navê yek milletî hatin dîtin û wisa hatin hesibandin. Bûyera Şêx Seîd jî serhildan û qiyemeke li dijî rejîmê bû. Di sala 1925an de li Pîrana qezaya Diyarbekirê (îro navê wê Dîcle ye) serhildanê dest pê kir. Serhildan di demeke kin de belav bû, îşê Komara Nû nexweş kir.