Ew hem rêvebirekî serkeftî yê dewletê ye, hem jî perwerdekerekî rûh û nefsê ye ku rewşa mirovan ya sosyal û psîkolojîk li ber çavan digirt û bi wî awayî aqil, rûh, dil û nefs feth dikirin. Ji ber van taybetmendiyên wî yên ku di rûpelên zêrîn de pêşkêşî mirovahiyê kirine; nîvê dinyayê û pêncyeka mirovan bi dil û can ew hediyeya hîdayetê, diyariya rêrastbûnê qebûl kirine.

Pêxemberê me (e.s.w.) di 25 salên mucadeleya teblîxkirina wehya îlahî de tûşî êrîşên herî dijwar, heqaret, tadayî û îşkenceyan hatiye. Ji vê hêlê ve ji mirovên ku ji bo Xwedê di rêya Îslamiyetê de dixebitin re bûye mînak. Wî fiîlen nîşan daye ku misliman di tekoşîneke di rêya Xwedê de, yê rastî îşkence, zehmetî, bela û musîbetan werin û bi wan bêne îmtîhankirin.

Ew Pêxemberê ku di jiyana wî de ji me re numûneyên herî rind hene, mîna ku di xutbeya xwe ya xatirxwestinê de jî gotî, du tişt ji me re hiştine: Kîtab (Qur’ana Pîroz) û Sunnet.

Muhemmed Ebduh: (1849-1905) Muhemmed Ebduh mezûnê zanîngeha navdar ya Misrê el-Ezherê ye. Pêşî bi tesewwufê ve elaqedar bûye, piştî ku Cemaleddîn Efxanî nas kiriye, di bin bandûra wî de maye û berê xwe daye zanînên kelam, felsefe û siyasetê. Li Parîsê digel Cemaleddîn Efxanî kovareke bi navê el-‘Urwetu’l-Wusqa derxistiye. Ebduh di karên cihê de xebitiye; rêvebiriya Zanîngeha Ezherê kiriye, di sala 1899an de bûye muftiyê Misrê û di Meclisa Rêvebiriya Qanûnê (el-Meclîsu’t-Teşrî‘î / yasama konseyî) de jî xebitiye. Muhemmed Ebduh di Zanîngeha Ezherê de hinek guherandin çêkirine; kiriye ku digel ilmên dînî fakulteyên zanistên fennî jî bêne avakirin. Bi pirsgirêk û mijarên dema xwe re elaqedar bûye û derbarê wan de fetwa dane. Teza wî ew e ku li gorî esas û prensîbên Îslamê mirov dikare fetwayan bide ku pirsgirêkan çareser bikin. Di hinek mijaran de ramanên wî xweser û resen in. Fikr û ramanên Muhemmed ‘Ebduh di alema Îslamê de gelekî deng vedane. Digel nivîsarên wî yên ku di kovara el-‘Urwetu’l-Wusqa de weşandine, du berhemên wî yên bi navê Rîsaletu’t-Tewhîd û el-Îslam we’n-Nesraniyye jî hene.