Mîkaîl: Yek ji herçar ferişteyên mezin e. Barandina baranê, şînkirina dar û giyan û rêvebirina rûdanên xwezayê karên wî ne.

Mu‘tezile: Binêre: Ehlê Αtîzal.

Mu‘tezîle: Binêre: Ehlê Αtîzalê: (Mu‘tezîle).

Muhemmed (e.s.w.): Hz. Muhemmed (e.s.w.) di sala 53ê berî hicretê de (mîladî 570) li Mekkeyê hatiye dinyayê. Kurê Ebdullahê kurê Ebdulmuttelib û Amîneya keça Wehb e. Ji ber ku bavê wî berî bûyina wî bi çend hefteyan wefat kiriye, di zarokatiya xwe de li cem bapîrê xwe Ebdulmuttelib maye. Piştî mirina bapîrê xwe jî ketiye hîmayeta apê xwe Ebû Talib û bi yetîmî mezin bûye.

Çiqas ku pêxemberek tê dinyayê, tê payin ku hinek mu‘cîze û tiştên ji adetê der çêbibin. Dema ku dêya wî Amîne ew aniye dinê êş nekişandiye, ew bi xwe sunnetkirî hatiye dinê, mohra pêxemberiyê li ser milên wî bûye, merkeba dêya wî ya şîr Helîme Xanim bi karwan re bûye ya herî jêhatî, hê zarok bûye sînga wî hatiye qelaştin û pakkirin û hwd. Ev hemî hinek ji mu‘cîzeyên wî ne.

Hz. Muhemmed (e.s.w.) di dema zaroktiya xwe de mîna ku adetê hemî pêxemberan bûye, demekê şivantî kiriye. Di nehsaliya xwe de bi apê xwe Ebû Talib re ketiye nav karwanekî ticaretê û çûye Sûriyê. Bi vî rengî di ciwaniya xwe de dest bi ticaretê kiriye.

Paşî em dibînin ku li ser navê tacîre û tahîreya Mekkeyê Hz. Xedîce ticaret kiriye. Dema ku dibe 25 salî bi Xedîceya çilsalî re dizewice. Di çilsaliya xwe de dema ku li şikefta Hîrayê bû, mizgîniya pêxemberiyê jê re hat û bû mezherê wehya îlahî.

Êdî pêşî wê xizm û nêzîkên xwe û paşî jî Mekkeyî û temamê mirovahiyê dawetî dînê Xwedê yê heq Îslamê bikira.

Di sala 662ê Mîladî de ji Mekkeyê Hicretî Medîneyê kir. Ronahiya Îslamê ji girava Erebistanê dest pê kir ku li temamê dinyayê belav bibe. Pêxemberê (e.s.w.) 63ê salî bû ku di sala 632ê mîladî de koçî alema ebedî kir.