Hafiz Elî (Ali Ergün): Di sala 1898an de li Îslamkoya qezaya Ispartayê hatiye dinyayê. Di sala 1930î de, li Barlayê Bedîuzzeman Seîd Nûrsî nas kiriye û heta dawiya umrê xwe ji Rîsaleyên Nûr re xizmet kiriye. Ji ber ku bi şev û roj weke çapxaneyekê dixebitî û Rîsaleyên Nûr bi destan dinivîsîn û zêde dikirin, Bedîuzzeman leqeba “Xwediyê farîqeya Nûrê” lê kiriye. Di sala 1943an de bi Bedîuzzeman re di hebsa Denizliyê de maye. Di sala 1944an de Hafiz Elî li hebsê hate jehrkirin û li nexweşxaneya ku ew birinê şehîd bû.
Hafiz Tewfîq: Binêre: Hafizê Şamî.
Heccacê Zalim: (601-714) Heccac b. Yûsuf es-Seqefî. Heccac weke yek ji hêzdartirîn waliyên dema Emewiyan tê zanîn. Ji bo ku selteneta Emewiyan biparêze, dest avêtiye her kar û xebatê. Zatên mîna Ebdullah b. Zubeyr û Seîd b. Cubeyr û bi hezaran mislimanên ku muxalifê xanedana Emewiyan bûn, kuştine. Ji ber vê jî di nav mislimanan de weke zalim tê qalkirin.
Hecî Nûh Beg (Nuh Polatoğlu): Di sala 1892an de li Wanê hatiye dinyayê. Di hebsa Eskîşehirê de bi Bedîuzzeman re girtî maye. Hecî Nûh Beg hê di xortaniya Bedîuzzeman de ew li qesra Tahir Paşayê waliyê Wanê nas kiriye. Hecî Nûh Beg di sala 1987an de wefat kiriye.
Heqqî Efendî (Tığlı): Heqqî Efendî di sala 1875an de li Ispartayê hatiye dinyayê. Dema ku Bedîuzzeman li Barlayê li koçberiyê bûye, ew nas kiriye. Beşdarî nivîsandin û serrastkirina Rîsaleyên Nûr bûye. Heqqî Efendî di sala 1935an de bi Bedîuzzeman re li hebsa Eskîşehirê jî maye.
Hesen (r.e.): Navê wî yê tam Hesen b. Elî b. Ebû Talib e, leqeba wî Mucteba (bijarte) ye. Hz. Hesen neviyê Pêxemberê me ye û kurê Hz. Elî yê herî mezin e. Herweha xelîfeyê pêncan e. Hz. Hesen yek ji herdu bavên dawî yên Ehlê Beytê ye û di rêya bêtawîz ya bavê xwe Hz. Elî de çûye, lê bi dek û dolabên xanedana Emewiyan hatiye jehrdayin û şehîd bûye.
Hesen Atif (Egemen): Bi eslê xwe ji Sînopê ye. Ji ber ku paşî li Sultanhîsara Eydînê (Aydin) bi cih bûye, di Rîsaleyan de jê re Hesen Atifê Eydînê hatiye gotin. Di sala 1933an de Rîsaleyên Nûr nas kiriye. Dema ku di xizmeta Rîsaleyên Nûr de bû, digel ku têkiliya wî bi Kurdbûnê re tune bûye jî, qaymeqamê Çivrilê bi awayê “Kurd Atif” qala wî kiriye û li Enqerayê giliyê wî hatiye kirin. Di kitaba Kastamonu Lahikası de Bedîuzzeman vê mijarê di nameyeke xwe de rave dike.
