Ebdullah Dehlewî: (1743-1824) Ebdullah Dehlewî li Pencabê hatiye dinyayê, çûye bajarê Delhiyê û li wir di ilmên hedîs û fiqhê de xwe perwerde kiriye. Paşî daye pey şêxê Neqşebendî, Canê Cananê Mezher. Piştî ku şêxê wî wefat kiriye, ew ketiye şûna wî. Digel ku mirîdên xwe bi terbiyeya tesewwufê perwerde dikirin, pê re dersên fiqh û tefsîrê jî didan wan. Mewlana Xalidê Bexdadî ku damezrênerê şaxê Xalidiye ya Terîqeta Neqşebediye bû, ew jî di nav mirîdên Ebdullah Dehlewî de bû û ders jê distand.

Ebdullah: Binêre: Araçli Ebdullah (Yegin).

Ebdullahê Araçê (Abdullah Yeğin): Ji Araça qezaya Kastamonuyê ye. Dema ku di pola duduyan ya xwendegeha navîn de bûye Bedîuzzeman Seîd Nûrsî nas kiriye. Di sala 1940î de ji Fakulteya Enqerayê ya Ziman, Dîrok û Coxrafyayê mezûn bûye. Di nameyên Bedîuzzeman de navê wî weke Ebdullah Araçê (Araçli Abdullah) derbas dibe. Ji ber dozên Rîsaleyên Nûr, bi mehan di hebsên Riha, Eyntab, Edenê û Enqereyê de maye. Ebdullahê Araçê, jiyana xwe weqfî xizmeta Rîsaleyên Nûr kiriye û bi navê Ferhenga Nû (Yeni Lûgat) berhemeke wî heye.

Ebdulmecîd Nûrsî (Ünlükul): (1884-1967) Ebdulmecîd Nûrsî birayê Bedîuzzeman yê ji dêwbav e, li gundê Nûrsê yê Bedlîsê hatiye dinyayê. Piştî ku xwendina xwe qedandiye, li Ruşdiyeya Leşkerî ya Diyarbekirê û Wanê mamostetî kiriye. Li Urgupa qezaya Nevşehîrê miftîtî kiriye. Li xwendegeha Îmam-Xetîbê ya Qonyayê û Enstîtuya Bilind ya Îslamê (Yüksek İslam Enstitüsü) mamostetiya dersên dînî kiriye. Ebdulmecîd Nûrsiyê ku çar zarokên wî hebûn, di 11ê Hezîrana 1967an de li Qonyayê wefat kiriye. Berhemên Bedîuzzeman el-Mesnewiyyetu’n-Nûriye û Îşaratu’l-Αcaz ji Erebî wergerandine Tirkî. Berhemeke wî ya bi navê Du Mezheb ku qala fiqha mezhebê Şafiî û Henefî dike, hatiye çapkirin. Du berhemên wî jî bi Tirkî ne, nehatine çapkirin: Numûneyên We‘zên Bêxurafe ku Hêsan Dikin, Zehmet Nakin (Kolaylaştıran-Güçleştirmeyen Hurafesiz Vaaz Örnekleri) û Rîsaleya Fuadiye.