Ebdulhekîmê Erwasî: (1865-1943) Li Başqaleya Wanê hatiye dinyayê. Ji aliyê dê ve nesla wî digihe Ebdulqadirê Geylanî. Xwendina xwe ya seretayî û navîn li Başqaleyê kirine. Paşê ji alimên navdar îcazet sitandiye. Ji Seyyid Fehîmê ku ji şêxên terîqeta Xalidiye bû, xelîfetî sitandiye. Ji ber bûyera Menemenê hatiye girtin, piştî ku hatiye fêhmkirin ku tu têkiliya wî bi bûyerê re tune, hatiye berdan. Berhemên wî yên bi navê Rabiteya Şerîfe û Rîyadatu’t-Tesewwufiyye ji hêla Necip Fazıl Kısakürek ve hatine sadekirin û weşandin. Şêx Ebdulhekîmê Erwasî di sala 1943an de wefat kiriye û li goristana Baxlûm (Bağlum) ya Enqerayê hatiye veşartin.
Ebdulhemîd: (1842-1918) Ebdulhemîdê Duduyan, weke Sultan Ebdulhemîd jî tê zanîn. Padîşahê sih û sêyemîn yê Osmaniyan e. Di dema hilweşîna Împeretoriya Osmanî de derketiye ser text. Di serweriya xwe ya 33 salan de, dewlet bi zordestiyê birêve biriye. Gelek alim û ronakbîrên ku terefdarê Meşrûtiyeta Duyem bûn, li hember rêvebirina Ebdulhemîd derketine. Piştî 31ê Adara 1908an, Îttihadiyan Ebdulhemîdê Duyem ji text daxistine û hukûmet kirine destê xwe. Lê di demeke kin de wan jî li welat dest bi zordestiyeke mezin kirine. Îttihadiyan bizava Tirkîtiyê ku li ser bingeha nijad hatibû avakirin di nav xelkê de geş kirin û dewlet kirin Şerê Cîhanê lê Yekemîn û bi vî awayî bûn sebeb ku Împeretoriya Osmanî hilweşiya.
Ebdullah b. Ebbas (r.e.): (wefat: 687) Ebdullah b. Ebbas b. Ebdulmuttelib, kurapê Pêxember e. Ebdullah b. Ebbas di ilmên tefsîr û fiqhê de weke otorîte tê qebûlkirin û yek ji sehabiyên ku herî pir hedîs rîwayet kirine ye. Leqeba wî “Tercumanu’l-Qur’an” ango Tercumanê Qur’anê ye.
Ebdullah b. Selam (r.e.): (wefat: 663) Navê wî yê tam Ebu Yûsuf Ebdullah b. Selam el-Haris e, sehabiyekî Pêxember (e.s.w.) e. Berê alimekî cihûyan bûye, paşî bûye misliman. Tê gotin ku ji qebîleya Qeynûqiyan e û ji nesla Nebî Yûsuf e. Beşdarî Herba Uhudê, Fetha Qudsê û herba Nîhawendê bûye. Kîtaba bi navê el-Mesaîl gelekî meşhûr e ku di vê kîtabê de wî pirs ji Pêxember pirsîne û bersiva wan sitandiye. Gelek destnivîsên vê kîtabê hene. Ebdullah b. Selam di dema xelîfetiya Hz. Muawiye de li Medînê wefat kiriye.
