Ez vê jî dibêjim: Hinek mirovên sûcdar, ji bo ku qebaheta xwe veşêrin, xelkê îxbar dikin, yan jî mîna ku li vir dibe, melaqiyê dikin. Xefiyeyên niha, ji yên berê xirabtir in. Çawa mirovê bi rastiya wan bawer bike? Wê çawa edalet li ser gotinên wan bête avakirin?
(İçtimaî Dersler, İki Mekteb-i Musibetin Şehadetnamesi: 158)
***
Ez li hemberî Şaxa Xefiyeyê ya vir derketim, lewra wê şewqa herkesî şikand, keyf bi wan re nehişt; berberî û hestên terefgîriyê hişyar kirin û rê li vekirina komeleyên sebebê cudahiyê vekir. Ev şaxa ku bi navê xwe meşrûtiyet bû, di heqîqetê de zordestî dikir û navê Îttihad û Tereqqiyê jî lekedar kir. (Haşiye) Fikra herkesî heye. Ez jî azad im û ji bo silametiya millet fikreke min jî heye:
Îcar sulheke giştî, efûyeke giştî û rakirina îmtiyazan lazim e da ku kes xwe xwedîîmtiyaz qebûl neke, kesên din mîna kêzikan nehesibîne û nîfaq dernekeve. Bila ne fexr be, ez dibêjim: Em Kurd in, têne xapandin lê kesî naxapînin. Ji bo jiyanekê em tenezzulî derewan nakin. Lewra em dizanin ku rastî ev e: ¿ıàˆÛÜAÛ ¿Ç˜U˙ñÉÛéÙ v˙ò KÛ\˜⁄ı ¿Ç˜UıñÛÑı 1
Lê ji ber ku min soz û peyman daye meşrûtiyeta heqîqî, ku zordestî çawa jî bibe bila bibe, çendîn ku cilên meşrûtiyetê jî wergire û navê wê jî li xwe bike; ku ez rastî wê hatim, ezê sîlleyekê lê bixim.
(İçtimaî Dersler, İki Mekteb-i Musibetin Şehadetnamesi: 168-169)
***
