Ji xwe her tişt hatibû plankirin. Wê demê hinek beredayiyên ku maskeya hemiyetê dabûn serê xwe dest avêtin wî navê pîroz. Îcar ha ji we re xaleke reş ku mirov jê ibretê bistîne.
وَلَقَدْ قَعَدَتِ الْهِمَّةُ بِتِلِكَ النُّقْطَةِ وَلَمْ تَقْتَدِرْ عَلَى النُّهُوضِ وَلَقَدْ شَوَّشَتْ طَنْطَنَةُ الْاَغْرَاضِ صَدَاءَ مُوسِيقَةِ الْحُرِّيَّةِ... وَلَقَدْ تَقَلَّصَتِ الْمَشْرُوطِيَّةُ مُنْحَصِرَةً اِسْمًا عَلَى قَلِيلِينَ فَتَفَرَّقَتْ عَنْهَا حُمَاةَ ذِمَارِهَا
Pirs: Çima ku em zenn bikin hinek bêdîn in, yê zirara wan bide me?
Bersiv: Ezê li ser perdeya xeyalê dîmenekî nîşanî we bidim û wisa zirarê ji we re rave bikim:
Li vê çola han, qesrek di vî bostanê muhteşem de heye. Wisa xeyal bikin ku li quncikeke wê jî germaveke mîna germava Beytuşşebabê heye. Hûn jî li derve ne; ji ber zora sermayê, şeqama berfê, ba û bahozê -bi dilê xwe yan jî bêyî dilê xwe- hûn mecbûr dibin ku bikevin hundir. Lê we bihîstiye yan jî dîtiye ku li ber derî merivek-dudoyê kor hene, di hewzekî de jî hinekên çîplaq hene. Ew qesr korxane yan jî çîplaqxane ye. Dema hûn dikevin hundir, ji bo ku hûn bibin mîna wan, hûn cil û bergên îbadet derdixin; ji bo ku hûn ewretê wan jî nebînin hûn çavê heqîqetê ku jê re “eqîde” tê gotin digirin. Lê ya rast [li wir hinek hene ku] di odeyên muhteşem de ne, çavên wan vekirî ne û ewretê wan jî nixumandî ye. Ew difikirin, bi hev re dişêwirin; ji bo tedawîkirina koran û nixumandina ewretê çîplaqên li wan quncikan dixebitin.
