Ji Alim, Şêx, Serek û Mirovên Kurdistanê re Telqînata Derbarê Meşrûtiyetê de ye

   Ey alim û şêxên Kurdan ku warisên pêxemberan in!

   Ji ber ku ez li navendê me, li we tembîh dikim: Di vê dema dawiyê de, ewrên tarî yên fikra zordestiyê, xweşikiya heqîqî û balabûna roja Îslamiyetê perde kiribûn. Hetta, di çavê biyaniyan de Îslamiyet ji pêşveçûnê, wekhevî û azadiyê re asteng bû. Haşa summe haşa! Lewra di dema pêşîn ya Îslamê de, -bi taybetî jî di demeke wisa zehmet de- azadî, wekhevî û edaleta ku çêbûbûn, belgeyên eşkere ne ku şerîeta pak mafê azadiyê, edaletê û wekheviya di maf de, digel hemî şert û pêdiviyên wan civandine û parastine. Wekheviya di îbadet de jî vê nîşan dide. Lewra ji ber ku şerîet ji kelamê ezelî tê, yê heta bi ebedê jî biçe. Çawa ku pêxemberan bi wehyê qaîde çêkirin û muctehidan jî bi îctîhadê hukim derxistin; hûn jî wisa wan hukmên adil li gorî pêdiviyên zeman bixebitînin û tetbîq bikin.

   Ey şêremerdên serekên Kurdan!

   Heta niha hûn li pey padîşah çûn û we ji ber wehşeta millet pêdivî pê dît ku hêz û zora ku mehkûmê belavbûn û paşdemayinê bûn, li dijî millet bikar bînin. Niha jî padîşah dîsa ji we re îmam e. Li pey wî herin, wê bi marîfet û edaleta xwe ya ku mezherê umrê ebedî ne, milletê xwe îdare bike. Hûn jî wisa bikin da hûn xilas bibin. Di şûna hêz û zorê de aqil û edaletê bikar bînin. Tirsandinê jî rabikin û hezkirinê bixin cihê wê, da ku serektiya we dewam bike.

   Netîce, mezinê me ew sakoyê axatiyê yê heşmetdar bexşî milletê xwe kir. Hûn jî wî ebayê axatiyê ku êdî qepalekî sipîgirtî ye, bi kincên edaletê biguherînin.

   Ey gelê Kurd, yê mîna şêrên girêdayî!

   Heta niha hûn ji du hêlan ve êsîr bûn. Yek jê barê zalimane yê hukûmeta zordest li ser we bû, ya din jî hinek zaliman êrîşî we dikirin, [malê we] xesb dikirin.