اَعُوذُ بِاللّٰهِ مِنَ الشَّيْطَانِ وَ السِّيَاسَةِ

   û ji hingê ve siyaset terk kir.

   Birayên min yên mîna we, weke encama wê rewşê dizanin ku ev bîst û pênc sal in ne min rojnameyek xwendiye, ne lê guhdarî kiriye û ne jî min meraq kiriye. Ez deh salan ji Şerê Cîhanê yê Duyemîn bêagah mame û min meraq jî nekiriye. Hûn dizanin ku di van bîst û du salên jiyana esareta bi îşkence de, ji bo ku terefgiriyê nekim, têkiliya min bi siyasetê re çênebe û îxlasa Rîsaleyên Nûr xira nebe, parêznameya min ne tê de, ji bo rihetiya xwe min qet muraceet nekiriye, neçûme cihekî.

(Emirdağ Lahikası: 225)

***

   Birayên ezîz û rast,

   Pirs: Çima tu ne bi bizavên derve, ne jî bi yên hundir re têkiliya xwe çênakî? Xusûsen jî bi komeleyên siyasî re qet têkiliyê danaynî? Ji bo çi heta ku mumkin be tu şagirtên Rîsaleyên Nûr ji temasa siyasetê dûr dikî? Ku temaseke te bi siyasetê re hebe û tu elaqedariyê nîşan bidî, yê bi hezaran mirov bikevin daîreya Rîsaleyên Nûr û rastiyên wê yên ronak belav bikin. Hem jî tu weha bêsebeb nedibûyî hedefa aciziyan.

   Bersiv: Sebebê herî girîng yê vê bêelaqebûn û xwedûrkirinê ev e: Îxlasa ku bingeha pîşeyê me ye, me jê dûr dike. Lewra di vê dema xefletê de, bi taybetî jî xwediyê îdealên terefgir, her tiştî ji pîşeyê xwe re dikin alet. Hetta dînê xwe û amelên xwe yên axretî jî bi şiklekî ji pîşeyê dinyayî re dikin alet. Lê heqîqetên îmanê û xizmeta Nûriye ya pîroz ji tu tiştên kaînatê re nabin alet. Ji riza Xwedê pê ve tu armanca wan tune.

   Lêbelê di dema pevçûnên terefgirane yên bizavên niha de, parastina îxlasê û aletnekirina dîn ji dinyayê re pir zehmet bûye. Îcar rêya herî baş ew e ku mirov di şûna hêza van bizavan de xwe bisipêre alîkarî û tewfîqa Xwedê.