Paşî ev mirovên ku mîna pertal têne bikaranîn hişyar bûne, serî hildane û ew serdem kirine serdema êsîran. Yanî ji memlûkbûnê xilas bûne, lê bi destûra zalimane ku “hukim di destê yê serdest de ye”, dîsa însanên bi hêz, muamela êsîran bi yên zeîf kirine. Pey vê re jî gelek veguherînên mîna şoreşeke mezin çêbûne, ew serdem jî xilas bûye, serdema karkeran dest pê kiriye. Yanî dewlemendên çîna elît, kesên ewam û feqîr bi ucret, mîna xizmetkar dane xebitandin. Yanî xwedîsermaye karkeran bi ucreteke piçûk dixebitînin. Di vê demê de sûîîstîmal gihate dereceyeke wisa ku sermayedarek li cihê xwe rûdinişt û bi rêya bankeyan di rojekê de milyonek kar dikir, lê karkerekî reben ji sibehê heta êvarê di madenên binê erdê de bi deh qurûşan, ango nano-ziko dixebitî. Vê rewşê xeyd û kîneke dijwar çêkir û ewaman li hember xewasan serî hildan. Bi gotina vê sedsalê, sosyalîzm di şiklê bolşevîzmê de, pêşî Rûsya serobino kir, ji Şerê Cîhanê yê Yekem jî îstîfade kir û li her derê koka xwe berda. Ji ber ku ev serhildana xelkê ewam ya di bin perdeya bolşevîzmê de li hember xewasan kîn û zeîfxistinekê çêdike, cesaret daye wan ku her tiştên layiqê şeref û rûmetê ne jî binpê bikin.

   Bingeha Duduyan: Vê sedsalê milliyeta neyînî pir da pêş. Gelên misliman digel ku tu pêdiviya wan pê tunebû jî, korkorane dest avêtin wê milliyetê. Lê milliyeta neyînî nikare ji muqeddesatên dînî re bibe hurmetkar. Her ku hêncetan peyda dike, dixwaze mudaxele bike.

   Bingeha Sisêyan: Dengnekirin...

   Nukteya Sisêyan: Meslek û mezheb çiqas batil jî bin, di wan de heq û heqîqeteke mîna uqdeya heyatiye heye. Eger tiştên ku li xebat û encamên wan tesîrê dikin heq û heqîqet bin û aliyên erênî ji aliyên neyînî pirtir bin, ew meslek heq e. Eger heq û heqîqet nikaribin encamê bidin û aliyên wê yên neyînî ji aliyên erênî pirtir bin, hingê ew meslek batil e. Peyrewên wê jî dibin ehlê bide‘et û jirêketinê.

   Îcar eger li gorî vê qaîdeyê, li firqeyên ehlê bid‘etan yê alema Îslamê bête nêrîn, xweya dibe ku her yekî xwe bi heqekî ve girtiye.