Welhasil: Di her her tiştî de îfrat û tefrît ne baş in. Îstîqamet heddê weset e ku Ehlê Sunnet û Cemaetê jî ew hilbijartine. Lê mixabin Wehhabîtî û Xaricîtî hinekî ketine nav Ehlê Sunnet û Cemaetê. Hinek mubtelayên siyasetê û qismek ji bêdînan jî rexnê li Hz. Elî (r.e.) digirin. Haşa, dibêjin: “Ji ber ku siyaset nizaniye, bi temamî ne layiqê xelîfetiyê bûye, nikaribûye îdare bike.” Îcar ji ber van îthamên van mirovan, Elewî ji Ehlê Sunnetê dixeyidin. Lê di heqîqetê de destûrên Ehlê Sunnetê û mezhebên wan vê fikrê qebûl nakin, hetta eksê wê îsbat dikin. Ehlê Sunnetê bi van ramanên ku ji hêla Xaricî û mulhidan ve tên kirin mehkûm nabin. Ehlê Sunnetê ji Elewiyan jî pirtir terefdarê Hz. Elî (r.e.) ne. Di dua û xudbeyên xwe de bi pesn û senayekî layiqî Hz. Elî qala wî dikin. Bi taybetî jî ewliya û esfiyayên ku piraniya wan ji Ehlê Sunnet û Cemaetê ne, wî mîna murşid û şahê welayetê dibînin. Divê Elewî dev ji mulhid û Xariciyên ku hem dijmintiya Elewiyan dikin û hem jî dijmintiya Ehlê Sunnet û Cemaetê dikin berdin û neyartiya ehlê heq nekin. Hetta hinek Elewî ji eksa Ehlê Sunnetê ve dev ji sunnetê berdidin.

   De her çi be, me zêde tişt di vê mijarê de gotin; lewra di nav aliman de zêde bûye mijara nîqaşê.

   Ey ehlê heq; Ehlê Sunnet û Cemaetê! Ey Elewiyên ku hezkirina Ehlê Beytê ji xwe re kirine pîşe! Zû wê munaqeşeya bêname, bêheqîqet, neheq û bi zirar ji nav xwe rakin! Yan na, bizava zendîqiyê ku niha pir xurt e, yê we weke aletekî, li dijî hev bikar bîne û we bipelçiqîne. Dema ku yek ji we mexlûb kir, yê wî aletî jî bişikîne. Ji ber ku hûn ehlê tewhîdê ne û bi sedan rabiteyên bingehîn yên pîroz emrê biratî û yekîtiyê li we dikin, dev ji wan meseleyên piçûk ku parçebûnê di nav we de çêdikin berdin. Tişta herî lazim ev e.

(Lem’alar: 32-42)

***