Hem jî zatê bi navê Hesen Ewnî madem berî niha ketiye nav Rîsaleyên Nûr û bi nivîsa xwe jî beşdar bûye, ew jî di wê daîreyê de ye. Eger ji hêla fikrî ve şaşiyeke wî hebe jî, bibexşînin. Dev ji mislimanên mîna wan yên ku ehlê diyanet û terîqetê ne berdin; di vî zemanê xirab de, kesên ku îmana wan hebe, çendî ku ji firqeyên jirêketî bin jî divê mirov bi wan nelebike. Kesê ku bi Xwedê û roja axretê bawer dike, ku fileh jî be, divê em bi wan re li ser xalên bi nîqaş nekevin gengeşiyê. Pîşeyê me û xizmeta me ya pîroz, di vî zemanê ecêb de vê tewrê ji me dixwazin. Hem jî ji bo ku di jiyana siyasî û civakî de asteng li hember belavbûna Rîsaleyên Nûr ya di alema Îslamê de çênebin, şagirtên Rîsaleyên Nûr berpirsyar in ku bi awayekî aştîxwaz tevbigerin.
Eman, têkilî cemata melayan û nimêja înê nebin! Ku hûn beşdar nebin jî, rexneyê li yên ku beşdar dibin negirin! Gerçi Îmamê Rebbanî gotiye, “Neçin cihê ku bid‘e tê de hene”, lê armanca wî ew e ku xêra wê tune, ne ku gotiye nimêja wir betal e. Lewra qismekî ji selefê salih li pey kesên mîna Yezîd û Welîd jî nimêj kirine. Wexta ku mirovek di çûyinûhatina mizgevtê de rastî gunehên mezin were, hingê divê li mala xwe bimîne.
(Kastamonu Lahikası: 105-106)
***
Alim û lêkolînerê Stenbolê yê herî mezin, yê ku ji her kesî pirtir weke miftiyê giştî xebitiye, emînê berê yê fetwayê, Elî Riza Efendiyê (rh) meşhûr; piştî ku rîsaleyên mîna Şuaya Pêşîn-Îşaretên Qur’anê û Ayetu’l-Kubra dîtine, ji şagirtekî muhîm yê Rîsaleyên Nûr, Hafiz Emîn re weha gotiye:
Bedîuzzeman di vî zemanê han de xizmeta herî mezin ji dînê Îslamê re kiriye. Berhemên wî pir rast in. Di demeke weha de, wî di tuneyiyê de fedakarî kiriye; ango dinya terk kiriye û berhemeke ku ji tu kesî re nebûye nesîb pêk aniye. Loma jî ew bi her aliyê xwe layiqê pesindan û pîrozkirinê ye.
Wî camêrî gotiye, “Rebbê Alemê wî di xêrê de serkeftî bike, amîn” û gotiye ku Rîsaleyên Nûr nûkera dîn e. Li ser îtirazên hinekan ku Bedîuzzeman rih bernedaye, bi serpêhatiyeke bavê Mewlana Celaleddînê Rûmî Sultanu’l-Ulema ew parastiye û gotiye:
