Belê, em bi jêr ve diçin ew bi jor ve. Du sebebên vê hene: Yek maddî ye, yek jî manewî ye.

   Sebebê Pêşîn: Rewşa fitrî ya Ewrûpa ye. Ew rewş jêdera jiyana temamê filehan û dêra wan e. Lewra Ewrûpa teng e, rind e, jêdera madenan e, gir û newal e. Derya û çemên wê roviyên wê ne. Hînik e.

   Belê, Ewrûpa ji panzdehan yekê dinyayê ye, lê bi xweşikiya xwe ya fitrî çarêkeke mirovan bi bal xwe ve kişandiye. Rastiyeke diyar e; dema ku pir kes têne cem hev, îhtiyac çêdibin. Êdî tenê çandinî û zîraet têra îhtiyacên ku mîna adetan zêde dibin nakin. Ha ji ber vê sebebê îhtiyac bi pîşekariyê/sanayiyê çêdibe, meraqa mirovan seydatiya zanînê dike, desttengî mamostetiya alavên sefahetê dike û wan perwerde dike.

   Belê, fikrê pîşekariyê û meyla zanînê ji pirbûnê çêdibin. Ji ber tengbûna Ewrûpayê û ji ber bikaranîna rêyên derya û çemên ku navgînên xwezayî yên neqilkirinê ne, hevnasîn çêbû, hevnasînê jî ticaret çêkir. Alîkarî bû sebebê hevkariyê, ji hatina cem hev ramanên wan civiyan û ji reqabetê jî pêşbazî derkete holê.

   Ji ber hesinê ku dêya temamê pîşekariyê ye li Ewrûpayê pir peyda dibe, wî hesinî çekeke wisa bi hêz daye şaristaniya wan ku beremayiya temamê şaristaniyên dinyayê bi zorê bi dest xistin. Ji ber vê jî bandûra şaristaniya wan pir bû û ahenga şehîna dinyayê xirab kir.

   Hem jî serma’ya normal dibe sebeb ku mirov her tiştî dereng bike û dereng dev jê berde. Îcar vê sermaya normal berdewamî û durustî daye xebata wan û kiriye ku şaristaniya wan dewam kiriye. Hem jî lipeyçûna ilmê, avakirina dewletan, şerên hêzên wan yên dijber, aciziya zordariya xeddar, tezyîqata ku ji teessuba engîsîzyonî eks vedida û pêşbaziya regezên mutewazî ku bi reqabet pêşbazî dikirin, van hemûyan qabiliyetên Ewrûpayê bi pêş ve birin, taybetmendiyên xelkê wê hişyar kirin û fikra milliyetê di nav wan de belav kir.