Hem jî digel van îftîrayên xwe ew derbarê wî mirovî de dibêjin ku guya ewlehiyê xira dike. Lê dersa heqîqetê ya ku wî mirovî ji Qur’ana Hekîm standiye û ji şagirtên xwe re jî gotiye ev e:

   Eger di malekê de yan jî di keştiyekê de mirovekî bêguneh û deh mirovên sûcdar hebin, edaleta Qur’anê, ji bo zirarê nede mafê wî bêgunehî, şewitandina wî xaniyî û xerqkirina wê keştiyê qedexe dike. Îcar eger neh kesên bêguneh di rûyê sûcdarekî de, di wî xaniyî de bêne şewitandin, yan jî di wê keştiyê de bêne xerqkirin, yê hingê ev zilm, xiyanet û neheqiya herî mezin be. Loma jî bi wê dersa ku me ji Qur’anê standiye, em bi temamê hêza xwe ewlehiyê diparêzin û ji hêla dînî ve xwe mecbûrî vê dibînin. Lewra xirakirina ewlehiya hundurîn, yê di rûyê deh sûcdaran de nod mirovên bêguneh ceza bike ku edaleta îlahî û heqîqetên Qur’anê bi şiddet vê red dikin.

   Ewên ku bi van sê-çar xalan me sûcdar dikin û dijminên me yên ku dozgehan badîhewa bi me ve mijûl dikin, qet şubhe tune ku yan dixwazin siyasetê ji bêdîniyê re bikin alet, yan jî di bin perdeya komunîstiyê de, -bi zanîn yan jî bi nezanîn- dixwazin li vî welatê mubarek anarşîstiyê bi cih bikin. Lewra eger mislimanek ji çarçeveya Îslamiyetê derkeve, dibe murted û anarşîst; jiyana wî ya civakî dibe jehr. Çimkî anarşîst tu mafî nas nake, taybetmendiyên mirovahiyê diguherîne, dike yên heywanên cenawer. Ji ber vê Qur’an îşaret dike ku komîteya Ye’cûc û Me’cûc ku di axirzeman de tê, anarşîst e.

(Emirdağ Lahikası: 481-482)

***

   Haşiye: Muftiyê terîqetê, waiz û melayê bi rik, ehlê ilm û terîqetê yên girîng ku bi Atif re munaqeşe dikirin û êrîşî wî dikirin, di munaqeşeya dawî de xwe dane aliyê rejîmê, terefgirî û parastina wê kirin. Ew nîqaşa wan kete şiklekî wisa ku êrîşî sunneta seniyyeya ku Atif diparast jî kir. Bi vî şiklî eşkere bû ku kesên ku dijîtiya Rîsaleyên Nûr dikin, bi zanîn yan jî bi nezanîn alîkariya zendîqan dikin. Delîla wê jî ev e ku vê carê li dadgehê ji min pirsîn: