Maneya Pirsa we ya Çaran: Di axirzeman de piştî ku Hz. Îsa (e.) Deccal dikuje, însan bi piranî dikevin dînê heq. Lê di rîwayetan de hatiye gotin, “Heta kesê ku dibêjin ‘Ellah, Ellah’ li ser rûyê erdê hebin, qiyamet ranabe.” Îcar piştî ku însan bi giştî îmanê tînin, yê çawa bi giştî bikevin kufrê?

   Bersiv: Kesên îmanzeîf tişta di hedîsa sehîh de tê gotin ku yê Îsa (e.) di xairzeman de were, bi şerîeta Îslamê hukim bike û Deccal jî bikuje, dûrî aqil dibînin. Eger rastiya wê bête ravekirin, qet kes wê dûrî aqil nabîne. Ew jî ev e:

Maneya wê hedîsê û hedîsên din yên derbarê Sufyan û Mehdî de ev e:

   Di axirzeman de du bizavên bêdîniyê yê bi hêz bibin.

   Bizava Pêşî: Mirovekî dijwarê bi navê Sufyan yê bibe serekê ehlê nîfaqê. Ji bin ve yê pêxemberiya Muhemmed (e.s.w.) înkar bike û li xirabiya şerîeta Îslamê bixebite. Li hember wî jî yekî bi navê Muhemmed Mehdî ku ji Alê Beytê ye, yê bibe serekê ehlê welayet û ehlê kerametê ku ji silsileya nûranî ya Pêxember in. Ew zat yê bizava munafiqane ku şexsê manewî yê Sufyan e bikuje û tarûmar bike.

   Bizava Duduyan: Bizaveke Nemrûdî ku ji xwezayî û materyalîstan çêbûye, di axirzeman de yê bi alîkariya felsefeya maddî bi hêz bibe û belav bibe. Yê bigihe dereceyeke wisa ku êdî xwedatiyê înkar bike. Eynî mîna ku mirovekî hov padîşah nas neke, padişahî û serweriyê bide leşker û serbazên ku leşkerê padîşah in. Îcar endamên vê bizava duduyan jî Xwedê nas nakin û her yek ji wan mîna Nemrûdekî piçûk xwedatiyê dide nefsa xwe. Yê herî mezin ango ew Deccalê ku dibe serekê wan jî, bi rûdanên mîna îspîrtîzma û manyetîzmayê dibe xwediyê xarîqeyên mezin. Ew hê jî pêşdetir diçe û serweriya xwe ya xweyayî/dinyayî weke xwedatiyê qebûl dike, xwedatiya xwe îlan dike.