Lê ew mêr wê bêçareya zeîf hertim di bin zordestiyê de dihêle û tenê di ciwaniya wê ya dinyayê de jê hez dike. Deh qatî bi qasî rihetiya ku dayê, zehmetiyê pê dide kişandin. Eger wekehevbûna wan ku weke “hemkûf” tê tabîrkirin tunebe, ji ber ku mafê şer‘î jî nayê hesabkirin, jiyana wê hertim di ezab de derbas dibe. Jixwe eger hesûdî jî bikeve nav, hê xirabtir dibe. Sê sebeb hene ku mirov sewqî vê zewacê dikin.
Yek jê: Ji bo dewamkirina neslê, hikmeta îlahî meyleke fitrî weke ucret daye wê xizmeta fitrî ku mirov bi wî aliyî ve diajo. Eger ew zewq deh deqîqeyan lezzetê bide, ku meşrû be, belkî mêr saetekê zehmetiyê bikişîne. Lê jin ji bo deh deqîqeyên zewqê, deh mehan zehmetiya zarokê di bedena xwe de dikişîne. Deh salan jî ji bo alîkariya jiyan û xwedîkirina zarokê, zehmetiyê dikişîne. Naxwe ew meyla fitrî ya deh deqîqeyan ji ber ku dibe sebebê zehmetiyeke ewqas dirêj, tu girîngiya wê tune. Divê his û nefs bi vê zewqê jinê tehrîkî zewacê nekin.
Ya Duduyan: Ji ber zeîfiya fitreta xwe, di debara jiyanê de pêdiviya jinê bi alîkarekî heye. Ji ber vê pêdiviyê jinên ku perwerdeya Îslamî nedîtine û hînî serserîtî û bindestiyê bûne, ji bo hinekî debara xwe bikin, dikevin bin zordestiyê. Bi riyakarî mêrê xwe ji xwe razî dikin, exlaqê xwe û evdîtiya ku navend û bingeha jiyana dinya û axretê ye xira dikin. Di şûna vê de ku ew jin mîna jinê gundan bi xwe nefeqeya xwe bi dest bixin, deh qetî hêsantir e. Çawa ku Rezzaqê Heqîqî û Xaliqê Rehîm rizqê zarokan bi şîr dide, rizqê jinan jî dide. Êdî ne karê şagirtên Rîsaleyên Nûr e ku ji bo wî rizqî li mêrekî bêexlaq û bênimêj bigerin û bi riyakarî bikevin bin emrê wî.
Ya Sisêyan: Di fitreta jinê de meyla hezkirina ji zarokan û mizdana wan heye. Ew hêviya ku yê zarok li dinyayê jê re xizmetê bike, li axretê şefaetê jê re bike û piştî mirina wê jî, jê re xêr û xêratan bike, vê meyla fitrî teqwiye dike û jinê sewqî zewacê dike. Lê niha di şûna terbiyeya Îslamî de terbiyeya medenî belav bûye, loma jî ji deh zarokan tenê du ewladên heqîqî derdikevin ku li hember şefqeta dêya xwe bi fedakarî jê re xizmetê bikin, bi dua û qenciyên xwe li deftera wê ya amel xêran zêde bikin.
