Bi kurtayî: Yanî eger ji bo Xwedê be, bigihe riza Xwedê, hingê ew tişt ne dîger e û serê wî nayê jêkirin. Lê eger ne ji bo Xwedê be û ne li gorî riza wî be, hingê her tişt dîger e.

   Êdî divê mirov şûrê vê ayeta 

كُلُّ شَيْئٍ هاَلِكلٌ اِلاَّ وَجْهَهُ

   bi kar bîne û perdeyê bidirîne da ku mirov Wî bibîne.

(Mektubat: 84)

***

   Remza Pêncan: Pênc Xal e.

   Xala Pêşîn: Niwênerên ehlê jirêketinê dibêjin: “Di hedîseke we de dinya hatiye lanetkirin, weke laşekî bînpêketî hatiye binavkirin. ¹  Bi ser de jî temamê dostên Xwedê û ehlê rastiyê, dinyayê piçûk û bêqîmet dibînin, dibêjin: “Xirab e, pîs e.” Lê heçî tu yî, tu wê ji sifetên bêqusûr yên Xwedê re mîna navend û delîl nîşan didî, bi evîndarî behsa wê dikî?”

   Bersiv: Sê rûyên dinyayê hene:

   Rûyê pêşîn li navên Xwedê dinêre. Neqşên navên Wî nîşan dide. Bi maneya hûr û kûr ku ne tiştan, lê çêkerê wan nîşan dide, ayînedariyê ji wan navan re dike. Ev rûyê dinyayê berhemên bêjimar yên Xwedayê Semed in. Ev rûyê han xweşik e, ji nefretê bêrî ye, layiq û babetê evînê ye.

   Rûyê duduyan li axretê dinêre. Ev rû zeviyê axretê yê, cihê çandiniyên Bihiştê ye, gulistana rehmetê ye. Ev rûyê han jî mîna yê pêşîn bedew e, ji piçûkxistinê bêrî ye û ew jî layiq û babetê hezkirinê ye.

   Rûyê sisêyan jî li hewesên mirovan dinêre. Ev rû cihê lîstika ehlê dinyayê û pêlîstoka wan e, perdeya xefletê ye. Ev rû xirab e. Lewra fanî ye, têk diçe, bi elem e, dixapîne... Ha ew piçûkxistina ku di hedîsê de hatiye zikirkirin û ew nefreta ehlê rastiyê ji vî rûyê dinyayê re ne.