Ev tiştekî pir lazim e, yan na, eger yek dijberiya Rîsaleyên Nûr bike, ew bi nezanî hem zirarê dide xwe, hem jî dide vê rêya rast û tekûz ya Qur’ana pîroz û ji zendîqan re jî dibe alîkar.

   Eman ha, bila bizavên dinyayê, bi taybetî jî bizavên siyasî û yên derve we ji hev cuda nekin, we li hember firqeyên dalaletê perîşan nekin. Di şûna destûra rehmanî 

اَلْحُبُّ فِي اللّهِ وَالْبُغْضُ  فِي اللّهِ

  de bila destûra şeytanî

اَلْحُبُّ فِي السِّياسَةِ وَ الْبُغْضُ فيِ السِّياَسَةِ

  haşa hukum neke da ku hûn dijmintiya birayekî xwe yê mîna ferişteyekî nekin û ji hevalekî xwe yê siyasî ku weke şeytanê xapînok mirovan dixapîne jî hez nekin û ji zilma wî û xirabiyên wî re nebin şirîk.

   Belê, vî zemanî siyaset dilan xira dike û rûhên bînteng di nav ezabê de dihêle. Kesê ku selameta dilê xwe û îstiraheta rûhê xwe dixwaze divê dev ji siyasetê berde. Belê, niha li ser rûyê dunyayê herkes yan qelben, yan jî rûhen; yan eqlen û yan jî bedenen di bin tesîra vê musîbetê de ye; jê azarê dikişîne û perîşan e. Bi taybetî jî ji ber ku ehlê xeflet û dalaletê ji rehma Xweda ya giştî û hikmetên wî yên bêqusûr, bêxeber in pir diêşin. Ji ber ku ji hêla însanî ve bi mirovên din re jî elaqedar dibin, bi êş û elemên wan êş û elemeke din jî dikişînin. Lewra ew dev ji karê xwe yê girîng û wezîfeya xwe ya heqîqî berdidin û bi awayekî bêmane li nîqaşên siyasî û tiştên beredayî guhdarî dikin û dikevin nav. Bi vî awayî wan rûhê xwe kiriye serserî û aqilê xwe jî kirine geveze. Bi vî terzî li gorî qaîdeya

اَلرّاضيِ بِالضَّرَرِ لاَ يُنظَرلُ لَهُ

  ew mafê xwe yê layiqbûna şefqet û rehmetê wenda dikin, loma jî dillê mirov bi wan naşewite, lewra ew bi zanîn belayê tînin serê xwe.