Biratiya we ya axretî û heqîqî xeyidîn terefgiriyê tehemmul nake. Ez bi temamê hêza xwe bi we ewle bûme, min xwe bi we ve girêdaye. Hûn dizanin ku min biryar daye, ez ji bo we ne tenê rihetî, heysiyet û şerefa xwe, belkî bi keyfxweşî rûhê xwe jî feda dikim û hûn vê dibînin jî. Ez ji we re qesem dikim: Ji ber wê bûyera negirîng ev heşt roj in herdu bingehên Rîsaleyên Nûr, zahiren naziyan li hev dikin û di şûna teselliyê de huznê didin. Ji ber êşa ku daye dil; hem rûhê min, hem dilê min û hem jî aqilê min weha feryad kirin û girîn:

   “Eywax, eywax! El’eman, el’eman! Hewar e, ya Erhemurrahimîn! Me muhafeze bike, me ji şerê şeytanên cin û ins xilas bike! Dilê birayên min bi sedaqet, hezkirin û biratiyê tije bike!”

   Ey birayên min, yên mîna hesin zexm! Alîkariya min bikin! Mijara me pir nazik e. Ez bi we pir ewle bûbûm, loma min temamê peywirên xwe hewaleyî şexsê we yê manewî kiribûn. Îcar divê hûn jî bi temamê hêza xwe bi hewara min ve werin. Gerçî bûyer, hindik, muweqqet û piçûk bû, lê ku mûyek an zerreyek jî bikeve ber zembereka saeta me, yan jî bikeve bîbika çavê me, me diêşîne. Ji vê hêlê ve girîng e ku rûdanên maddî û sê muşahedeyên manewî bi temamî agahî dan.

(Şualar: 527-528)

***

   Birayên ezîz û rast,

   Parçebûna sobeya min û şikestina qedehên avê yên Feyzî, Sebrî û Xusrew xeber dan ku musîbeteke dehşetdar hatiye. Belê, ji ber ku cihê herî bi hêz yê ku em pişta xwe bidinê desthevgirtina heqîqî ye, ji me re pir lazim e ku em li qusûrên hev mêze nekin. Divê bi tu şiklî mirov ji qehremanê Rîsaleyên Nûr Xusrew -ji ber ku ew di şûna min de niwênerekî girîng yê şexsê manewî yê Rîsaleyên Nûr e- nexeyide. Ji ber ku ev çend roj in, ez acizî û bêhêvîbûnê his dikim, pir tirsiyam û min got, “Dijminên me, rêyeke ku me pê têk bibin dîtine.” Hem sobeya min, hem jî muşahedeya min ya xeyalî ku eynê heqîqetê bû, rast xeber dan.