Ey xafil, êdî eger hebûna wan extiyarên mubarek li te giran were û tu mirina wan bixwazî ev çi bêwijdanî û nemerdî ye, bibîne! Hişyar bibe! Tê bigihe bê çi bêwijdanî û zilmeke ar e ku tu mirina kesên ku jiyana xwe ji bo jiyana te feda kirine bixwazî!

   Ey mirovê ku ketiye derdê debara xwe! Bizanibe ku sitûna bereketa mala te, wesîleya rehmetê û tişta ku te ji belayan diparêze extiyarên mala te ne, yan jî xizmên te yên hafiz in ku li cem te dijîn! Qet ji wan re nebêje, “Ez destteng im, debara min nabe!” Lewra eger ne ji wê bereketê be ku bi saya wan tê, yê desttengiya te hê pirtir bûba. Vê rastiya han ji min bawer bike. Ez gelek delîlên vebirî dizanim û dikarim bikim ku tu jî bawer bikî. Lê ji bo ku dirêj nebe ez kin dikim; bila qinyata te li vê gotina min were: Ez sond dixwim ev rastî pir eşkere û bêguman e. Hetta nefsa min û şeytanê min jî jê re teslîm bûne. Rastiyeke ku înada nefsa min şikandibe û şeytanê min jî dabe sekinandin, divê baweriyê bide te jî.

   Belê, bi şahidtiya kaînatê diyar e ku ew Çêkerê xwediyê balabûn û keremê, ewê rehm û dilovaniya wî bêpayan e, bexşende û comerd e, dema zarokan dişîne dinyayê bi şiklekî pir xweş û bedew rizqê wan li pey wan dişîne, ji kaniya çiçikan diherikîne devê wan. Ew Xwedayê comerd eynî wisa rizqê extiyarên ku weke zarokan in û ji wan jî pirtir muhtacê şefqet û merhemetê ne di şiklê bereketê de dişîne. Debara wan nake stûyê mirovên çikûs û bexîl.

   Hemî cûre jîndarên heyî, bi zimanê hal diqîrin û vê comerdiya teqez ku ev ayetên li jêr wê destnîşan dikin dibêjin:

إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ

وَكَأَيِّن مِن دَابَّةٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ يَرْزُقُهَا وَإِيَّاكُمْ