Rîsaleyên Nûr ne daîreyek e; weke daîreyên di nava hev de gelek tebeqeyên wê hene. Di nav de kesên bingehîn hene, xwedî hene, xas hene. Belavkar, xwendevan û terefdar hene. Kesê ku ne layiq e ji bo Rîsaleyên Nûr bibe hîm û bingeh, heta ku nebe terefdarê fikrên li dijî Rîsaleyên Nûr, mirov wî naavêje derveyî wê daîreyê. Heta ku xas nekevin karekî ku tu taybetmendiyên wî tunin û ne li dijî Rîsaleyên Nûr e, dikarin bibin şagirt. Kesê ku tiştên bid‘e dike, bi şertê ku bi dilê xwe nebe terefdarê wan dikare bibe dost. Ji ber vê divê mirov kesekî bi sebeb qusûreke piçûk neavêje derve û neşîne nav dijminan. Lê ev heye; divê mirov wan neke nav tebeqeya hîmên Rîsaleyên Nûr, wan neke şirîkê biryarên bi sir û hessas.

   Em silavan li hemî birayên wan deran dikin û duakarê wan in. Di van sêmehan de pêdiviya min pir pê heye ku hûn bi duayên xwe alîkariya min bikin.

(Kastamonu Lahikası: 107)

***

   Îxlas, durustî û berxwedana we têrê dike ku hûn di van şert û mercên giran de sebrê bikin û li qusûra hev nenêrin. Biratiya bi hêz ya ku bi zincîra Rîsaleyên Nûr çêdibe qenciyeke wisa ye ku hezar gunehî jî dide efûkirin. Hûn dizanin ku di heşrê de xêr ji gunehan girantir tên û wan didin efûkirin. Naxwe hûn jî li gorî girantirbûn û serkeftina xêran, bi hezkirin û bexşandinê tevbigerin. Yan na, eger mirov ji ber xirabiyekê yan jî ji ber hessasbûn û bêhntengbûnê aciz bibe û hêrs bibe, ev ji du aliyan ve dibe zilm. Înşaellah hûnê di xweşî û teselliyê de alîkariya hev bikin û rê nedin aciziyê.

(Şualar: 414-415)

***

   Birayên ezîz, rast û durust,

   Ez we ji dil û can pîroz dikim ku we birîna me zû derman kir. Ez jî vê şevê bi şifayê pir rihet bûm. Zaten medreseya Zehrayê fireh dibe; îxlasa heqîqî, fedakariya bi terkkirina ezîtiyê û nefspiçûkiya tam di daîreya Rîsaleyên Nûr de fitrîm dike û belav dike.