Belê, mucahidên ku hazir in ji bo îslamê evqas feraxetê bikin, ma yê ew Xwedayê Erhemurrahimîn, comerdê ji her kêmasiyê bêrî wan bi tenê bihêle? Haşa ma layiqê şanê wî ye ku wî evdê xwe yê fedakar ji lutf û kerema xwe, ji alîkarî û dilovaniya xwe mehrûm bike? Ha Bedîuzzeman numûneya herî balkêş ya vê tecelliya mustesna ye? Ew ji temamê lezzetên meşrû yên dinyayê bêpar ma. Qet dem û firset nedît ku hewesa wî çêbibe; ji xwe re malekê çêbike, li wir bi malbata xwe re bi bextewarî bijî. Lê Rebbê Alemê tiştên wisa mezin û muhteşem bexşî wî kirin ku bi pênûsên fanî nayêne tarîfkirin.
Gelo îro li dinyayê kîjan malxweyê malê manen weke Bedîuzzeman bextewar e? Kîjan bav bûye xwediyê milyonên zarokan? Hem jî zarokên çawa? Û kîjan seydayî evqas şagirt perwerde kirine?
Ev rabiteya rûhî û pîroz bi izna Xwedê heta ku dinya hebe wê hebe û weke lehiyeke nûrê yê heta bi ebediyetê biherike. Lewra ev doza îlahî tiştekî wisa ye ku ji deryaya Qur’anê çêbûye, bûye krîstalek; ji Qur’anê çêbûye û yê bi Qur’anê re jî bijî...
(Tarihçe-i Hayat: 15-16)
***
Bexşandin
Dema ku nefsê û şeytan hûn ajotin îtiraz û rexnelêgirtina li birayekî we, hûn mafdar jî bin nefsa xwe bisekinîn û jê re weha bibêjin: “Ne tenê mafekî weha piçûk, belkî em berpirsyar in ku jiyana xwe, îtibara xwe û bextewariya xwe ya dinyayê jî fedayî desthevgirtinê bikin. Desthevgirtin di Rîsaleyên Nûr de navgîna herî bihêz ya hevgirtinê ye. Li gorî berpirsyariya ku ev desthevgirtin dide me, peywira me ew e ku em her tiştên dinyayî û ezîtiyê qurbanî wê bikin.” Eger tiştekî munaqeşekirinê hebe, bi hev bişêwirin. Pir zorê lê nekin, herkes ne di eynî bîrûbaweriyê de ye. Niha tişta herî pir lazim musamehe ye, bexşandin e.
(Kastamonu Lahikası: 137)
***
