Belê, Qur’an bi xezîneya maneya xwe çavkaniya hemî muctehidan, cihê çêjgirtina hemî Xwedênasan, rê û rêbaza tevê mirovên kamil, lêkolîner û telebkarên heqîqetê ye. Hemiyan bi îttîfaq pejirandine ku Qur’an hertim ji wan re bûye rêber û bi xezîneya xwe ya bêdawî rêya pêşveçûnê li ber wan ronî kiriye.

   Çawa ku Qur’an hemî zanînên şerîet, terîqet û heqîqetê ji deryaya xwe pêşkêş dike û diherikîne; herwisa hikmetên rastiyên vê alemê û zanînên derbarê hebûna Xwedê de jî pêşkêş dike, radixîne ber çavan. Qur’an nav û sifetên Rebbê Alemê jî -ku tunebûna wan nayê fikirîn- û agahiyên hûr û kûr yên derbarê dunya û axretê de jî ji wê deryaya xwe bi rêkûpêk pêşkêş dike, bi awayekî gurr diherikîne.

   Uslûba Qur’anê ewqas berfireh û manedar e ku sûretekî tenê jî, deryaya Qur’anê ya bêdawî ku kaînat hemî dorpêç kiriye, di xwe de digire. Ayeteke tenê jî xezîneya wî sûretî di xwe de dicivîne. Piraniya heryek ji ayetan sûretekî piçûk in; piraniya heryek ji sûretan jî, Qur’aneke piçûk in.

   Ev taybetmendiya kûrmane ku muxatebên xwe di heyretê de dihêle, qencî û nîmeteke Xwedê ye ku karê mirovan hêsan dike û rêya rast nîşanî wan dide. Lewra digel ku pêdiviya herkesî bi Qur’anê heye jî, -çi ji nezanînê be, çi jî ji ber tiştekî din be- herkes firset û derfetê nabîne ku hertim Qur’anê bixwîne. Lê ji bo ku ji xêra wê mehrûm nemîne, sûretekî dixwîne û xêra wî sûretî weke ya Qur’aneke piçûk e. Hetta her ayeteke dirêj dikeve şûna sûretekî piçûk. Mesela Qur’an di Sûretê Fatiheyê de ye, Sûretê Fatîheyê jî di “Bismillahî” de ye û derbarê vê rastiyê de jî hemî kesên ehlê keşfê yek in, îttîfaq kirine.

   Ayetên Qur’anê bi maneya xwe van taybetmendiyên han hemiyan diyar dikin: Emr û neyhên Xwedê; mukafatkirina qenciyê û cezakirina xirabiyê; teşwîqkirina tiştên baş û tirsandin û dûrkirina ji xirabiyê; serpêhatiyên bi hikmet û bi ibret, hukum û zanînên îlahî; zanistên hebûnê; qanûn, şert û pêdiviyên jiyana şexsî, ya qelbî, ya manewî û ya uxrewî; radeya cudabûn û pirmanebûna gotinê; zanistên ku Xwedê didin nasîn û pêdiviyên mirovan... Yanî rastiya maneya Qur’anê ewqas hatiye qebûlkirin ku di nav