HAŞIYE

   Rîsaleya çapkirî ya Erebî ya bi navê Xutbeya Şamê, ji ber ku me bi Erebî nedizanî, me ji Seydayê xwe tika kir ku rojekê du rojan ders bide me. Dersa wî ya ku di nav çend rojakî de, bi awayekî devkî da me, îca me da ber qelemê. Gava Seydayê me ders dida, ji bo ku ew, hin cumleyan di zihna me de tam bi cî bike, dubare dikir. Ji ber ku me, temsîl û hikayeya dawî, bi awayekî ravekirî dît, sedemê ku me cara pêşî bala unîversiteyiyan û mebûsên dîndar kişand ser wan ew e ku: Gava Seydayê me, dest bi dersê kir, ji ber ku got: “Li şûna wan her du mamosteyên mektebî yên zemanê berê yên wê şîmendîferê, îca li şûna wan mebûsên ku berî çil-pêncî salî li ser şerî’etê ji min pirs kirin, mebûsên heqîqî yên dîndar ên niha we qebûl dikim û wisan difikirim û wisan dipeyivim.”, em jî, ji ehlê ilmê û ji mebûsên dîndar re, vê dersa xwe,ji bo ku pê bizanin nîşan didin. Heke munasib bê dîtin, em dê neşir jî bikin û peyre heke bixwazin, em dê temamê dersa xwe ya ku ji Xutbeya Şamê ye, nîşan bidin. Heke munasib bê dîtin, em dê biweşînin jî. Me dixwest ku ji Seydayê xwe, li ser siyaseta Îslamî ya nav alema Îslamê dersekê bigrin; lê belê ji ber ku ji sî û pênc salan vir ve ye, wî terka siyasetê kiriye, ev tercumeya Xutbeya Şamê ya Seîdê Berê ku temasî siyaseta Îslamê dike, li ser hesabê Seîdê Berê, ji me re dersek e.

Tahirî, Zubeyr, Bayram, Ceylan, Sûngûr,Ebdillah, Ziya, Sadiq, Salih, Husnî, Hemze