Husnu Bayram: Ji bajarê Zongûldakê ye. Di 13 salîya xwwe deBedîuzzeman Seîd Nûrsî nas dike. Li Emîrdaxê Bedîuzzeman dîbîneû dîbe feqîyê wî. Heta wefata Beduzzeman dî xîzmeta wî de dîmîne.Heta dawîya emrê xwe xîzmeta rîsaleyê nûr kir.Hz. Mûsa: Bnh. Musa (a.s)Hz.Nûh: Hz.Nuh bijev bi roj li qewmê xwe teblîxê dike. Lê mixabînqewmê wî îrşad nedibû. Pişte wextek ji ber ku qewmê Nuh xibera wînakir Hz.Nuh li qewmê xwe nifir dike. Xweda nifirê wî qebûl dike.Xweda teala ji hz. Nuh dixwaze ku gemîyek çêbike. Hz.Nuh vî gemîyêçê dike. Piştre hz.Nuh ji her heywanê cotek (nêr-mê) hildide gemîyê.Piştre bi emre Xweda ji erd avdertê û ji esman jî şilîyek gurr dibare.Av hemû dere digre. Yên ku ji hz. Nuh bawer dikin xilas dibin. Yênku nebawerin dixeniqin. Kurê hz. Nuh jî yek ji wan nebawera ye. Huhaleyhîselam ji kurê xwe re dibeje: “were siwarê gemîyê bibe xilas be”.Kurê wî dibe: “ezê derem cîyek bilind xwe xilas bikim”. Hz. Nuh: “îroroja xelasbûnê nîne”. Kur gotina bavê xwe nake û dixeniqe. Gorê kuKur’ana kerîm dibeje hz. Nûh 950 sal emir dike. Pişte tofanê gemîyahz. Nuh li ser çîyayê Cûdî datîne.Hz.Umer (r.a.): (584-644) Navê wî yê eslî Umer b. Xettap be. Xelîfeyê duyemîn e. Hz. Umer ji qebîla Kureyşî ye. Hz. Umer bi edaleta xwemeşû re. Di deh salîya xelîfetî ya xwe de bi deste xulamek Îranî hateşehîdkirin.Îbnî Hecer el-Heytemî: (1504--1567) li Missirê tê dinê . Ji berku bi eslê xwe digihêje qebîleya ensarîyan jê re “Ensarî” jî tê gotin.Perwerdehîya xwe li Qahîre medreseya Ahmedîye û li Ezherêxilaskirîye. Hê dî bîst salîya xwe de ji aliman îcazet distîne. Li hêlêntefsîr,hedîs, fikih,feraîz,kelam,tip,mentiq de dibe pirspor.Îbn-î Seb’în: (u. 1270) Navê wî ye esasî: ebû Mûhammed KûtbîddînAbdulhaqb. Îbrahîm b. Muhammed b. Nasr b.Muhammed b. El Akkîye. Ziman,wêje kelam fikih.mentiq û felsefe xwendîye. Ji ber fikra wîya:” yê ku xuluqandîye û yê ku hatîye xuluqandin yek in” mejbûûrdimîne ji wir diçe Mekke yê. Li Mekkeyê wefat kir. Ji ber ew fikra wîya (:” yê ku xuluqandîye û yê ku hatîye xuluqandin yek in) ji alîyê ÎbnîTeymîye û Îbnî Haldûn ve gelek hatîye rexnekirin. Berhemên wî yê herîgirîng: . Buddu’l- Ârîf, el-kelâm aleİ-Mesaîlî’s-Sikilîiyye ve Resaîl e.Îbnî Sîna: (980-1037) Elî el Huseyn b. Ebdullah b. Sîna. Zanîyar,fîlozof û hekîmek mezin e. Dî dîroka îslamî de ew kesên li ser fikraArîstoyî (meşşaî) yek ji wan yê herî pêş jî Îbnî Sîna bû. Bi navê KîtabuşŞîfa û el-Kanûn fit-Tibt du berhemê wî yê meşhûr heye.