جُمْلَه شِيرَانِ جِهَانْ بَسْتَه اِينْ سِلْسِلَه اَنْدْ رُوبَه اَزْ حِيلَه چِه سَانْ بِكُسَلَدْ اِيْن سِلْسِلَه رَا
Bedîuzzemanê Kurdî***
Fikreyek e ku di “Naveroka Armancan” de hatibû terikandin. Ewjî ev e: Rêyeke wê hîndekarî û perwerdehiya hemdem a ji merivtirê ku jiderve ve tê, divê ku hin ji ehlê medreseyê be. Da ku ji gill û xiştan(û diltengiyê) xalî/safî bibe. Çimkî ji wan fikrên ku bi şêlûbûna xwe jimecrayên din bêhn ketiye wan û ji rîtama zexeliyê derketine û bi jehraîstîbdadê nefes distînin û bi tezyîqa/şidandina zulmê dipelçiqe/tehdedibîne re, ev ava ku bêhn ketêye, dibe sedemê hin eksuleme-lan/bertekanû pêdivî heye ku bi parzûnga şerîetê bê palandin. Ev jî, ji palpiştiyaehlê medreseyê re hatiye hewalekirin.
وَالسَّلَمُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى
Bedîuzzemanê Kurdî
***