Ez jî dibêjim:

نَعَمْ، سُبْحَانَ مَنِ اخْتَفَى لِعَدَمِ ضِدِّهِ وَلَوْلَ الْجَنَّةُ وَالزَّمْهَرِيرُ لَمَا عَذَّبَتْ جَهَنَّمُ وَلَ أَحْرَقَتْ 

Heke bihuşt tune be, dojeh ‘ezabê nade. Hişkeserma tune be, naşewitîne.***

ÇEND GOTIN JI BO BALKÊŞİYA KESÊN KU MIRİYÊ NEFSA XWE NE

^(Têbinî) Loqek bi çil diravî û loqek bi deh qurişî; heta ku nekevin dev,derbasbûna wan a ji qirikê yek e. Tenê di dev de çend saniye cudahîheye. Ji bo kêfxweşkirina tamhildana ziman ku wekî mufetîş û dergevane, bi carekê ve ber bi wê ve çûn, îsrafa herî gewzeger e.Zemanê berê piraniya Îslamê birçî nîn bûn, xwestina destfirehiyê hebû.Niha birçî ye, xwestina lezzetê tune.

***

ÇEND GOTIN JI BO BALKÊŞİYA KESÊN KU MIRİYÊ LEZZETÊ NE

Heke mirov dema xwe ya berê bifikire, ya ziman an jî dil dê gotinênwekî “ax, ax” an jî “ox, ox” bi bîr bînin û bînin ziman. Ax, tercumanêêş û elemên veşartî ye. Ox, agahdarvanê lezzet û nîmetek veşartî yê di ruh de ye.Tiştê ku “ax” dide gotin, fikra xelasbûna lezzetên berê ye. Lewraçawa ku xelasiya eleman lezzet e; xelasiya lezzetan jî elem e. Dîwanênhelbestvanan, yek ji wan hewar û fîzaran in ku ji xelasbûna lezzetê û ji fikra elemê tên.Tiştê ku “ox”, ango elhemdulîllah dide gotin, fêkiyê fikra xelasbûnaêş û elemên berê û lezzeta ruhî ye. Nexwe ji lezzeta demdemî bêtir,divê mirov ji elema demdemî re bibişire û jê re bibêje tu bi xêr hatî.