Îfade

   Gava ez bikevim baxçeyekî, ji xwe re, ê herî baş dibijêrim. Îca gavaku ji xwe re biqurêfim û zehmetê bibînim, bi min xweş e. Heke ez ê kupetiyaye, negihîştiye bibînim, ez dibêjim

خُذْ مَا صَفَا

 Îca ez dixwazimku muxetebên min jî wisan bin. Ew dibêjin:   -Peyvên te baş nayin famkirin?   Dizanim ku ez ge li serê minareyê ge jî di binê bîrê de dipeyivim.De ka çi bikim, zuhûrat/îlham, wisan in. Şûaat û di vê kitêbê de yê kudipeyive, dilê min ê acîz e; îca muxeteb jî, nefsa min a asî ye û yê kuguhdarî dike, Japonek e ku lêkolerê heqîqetê ye. Yê ku (li me) temaşedike, divê li vê bifikire. Me ew marîfeta Nebî ku ji wê marîfetullahaku amanca herî mezin e re delîlek e, nebzeyekê di Şuaatê de beyankir. Di vê rîsaleyê de, em dê tenê îşaretî çar delîlên muezzem ên wanburhanên bêhed ên tewhîdê ku meqsûdê bîzzat in, bikin. Îca ji bo kuem, nêrîna eqlî, bi wê wateya ku tê dil re, bikin yek, em dê ji hin delîlênmelaîke û heşrê re îma bikin. Peyre, ez dixwazim ku bi wê fêma xweya kêm û hindik, ji bo çar riknên ji wan şeş ruknên îmanê, çar lem’eyannîşan bidim.

اٰمَنْتُ بِاللهِ وَمَلٰئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْٰخِرِ وَبِالْقَدَرِ خَيْرِهِ وَشَرِّهِ مِنَ اللهِ تَعَالَى وَالْبَعْثُ بَعْدَ الْمَوْتِ حَقٌّ أَشْهَدُ أَنْ لَ إِلٰهَ إِلَّ اللهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللهِ

Seîd Nûrsî