li cîhên din bête avakirin. Her çiqas hinek kar û barên ku ji berê de pêkhatine, wek tevlêkirina Teşkilata Cemaeta Îslamê û Îdara weqfan a liMeşîxetê ku hin muqeddîme û destpêkên vê şûrayê ne û tevî ku munasibe jî, lê di serî de, dest bi wan karan bête kirin, paşê muqeddîmeû destpêkên wê, bên amadekirin, dîsa meqsed hasil dibe. Ayan ûparlementerên ku daîreya hilbijariya wan, him bi sînor e, him jî tevliheve, bi sebeb wezîfeyên xwe yên resmî, tesîra wana derheq vî karîde, bi wasite û bilwesîle ye. Hal ew hale ku şûrayeke Îslamî ya xalis kukaribe bêwasite û rasterast vê wezîfeya mezin, deruhte bike, lazim e.   Tiştek gava li “ma wûdîe leh/li ser amanca çêbûna xwe” neyê bikaranîn,digere sistî û teraliyê û meqsed hasil nabe. Lewma, DarulHîkmeta Îslamî ya ku ji bo amanceke girîng hatiye sazkirin, lazime kuji dereceya xwe ya îro ku wek komîsyoneke ji rêzê ye, bê derxis-tinêû divê digel wan reîsên daîreyên meşîxetê, wek ezayê tabîiyê şûrayê,bê hesibînê û panzdeh bîst alimên bijarte, ji alema Îslamê ya derva kudînen, exlaqen, muteberê alema Îslamê ne, bêne anînê.   Divê em nekevin nav ewham û tasewasan. Ji ber tirsê, dîn wek ruşwet nayêdayîn û fedakirin. Nelet li wê medeniyeta xapînok be ku dibe sedem û bahaneyazeîfiya dîn. Tirs û qelsî, bandor û tesîra derva zêde dike. Kar û meslehetekeqetî, ji zerareke muhtemel re, nayê fedakirinê.

وَمِنَ اللهِ التَّوْفِيقُ

***