لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَىْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ
Ev sûre, hemû cuteyên şirkê red dike. Û şeş hevokên wê li hemberî hev encam didin ku heft mertebeyên tewhîdê li xwe digirin. Her yek jê hem encama yê din e, hem jî jê re burhan e. (Şuaat)
• Kaînat ku muwehhîdê ekber 2 û delîla herî mezin a tewhîdê ye, ne tenê bi erkan û azayên xwe, belkî bi hemû hucre, belkî hemû zerrata wê wekî zimanek ku Xwedê zikir dike, beşdarî dengê bilind ê vê burhanê dibe û bi yek dengî wekî mewlewîyan zikir dikin û dibêjin:
لَ إِلٰهَ إِلَّ اللهُ
(Nokta)
• Heke guhê xwe bidî sîngê Quranê ku delîla bideng a tewhîdê ye, tuyê dengekî semawî bibihîzî ku di kûrahîya dilê te de gelekî mezin, bi awayekî zêde ciddî, gelek jidil, bi awayekî zêde dost û bawerdêr û bi burhanê hatiye xemilandin ku
اَللهُ لَ إِلٰهَ إِلَّ هُوَ
dubare dike. (Nokta)
• Belê ev delîla binûr, bi şeş hêlên xwe şefaf e. Li serê mora mûcîzetîyê, di navê de nûra hîdayetê, di binî de mantiq û delîl, li rastê peyivandina aqil, li çepê şahidîya wijdanê, li pêşîyê xêr, di amancê de aramî, nuqteya palpiştiyê tenê wehy e. Çi heddê gumanê heye ku bikevê! (Nokta)
• “Vîn, hiş, hest, letîfeyê rebbanî” ku çar unsûrên wijdanê û çar taybetîyên ruh in; ji her yek wan re amanceke eslî heye: Yê vîn îbadeta ji Xwedê re ye. Yê hiş naskirina Xwedê ye. Yê letîfe di her tiştî de dîtina delîlên Xwedê ye. Îbadeta kamil ku jê re tê gotin teqwa, van her çaran jî dihundirîne. Şerîet, vanan hem zêde dike, hem rast dike, hem jî sewqî amanca eslî dike. (Şuaat)
• Heke navgîna di îcadê de heqîqî bûya û bandora heqîqî bihata dayîn; hem lazim bû ku şiûreke berfireh bihata dayîn, hem bi awayekî mecbûrî dê berhema zexm û kemala hunerê ji hev cihê mabûya. Hal ku ev e, zexmîya ji tiştê ji rêzê heta yên gewre, ji yê herî piçûk heta yê herî mezin; di dereceya kemalê de, li gorî naveroka xwe ye. Nexwe hinek xwedîyê rastîn ê bandorê nêz in, hinek dûr, hinek bê wasita, hinek bi wasita, hinek bi sedeman nîn in. Kêmahîya berhemên vîna mirov; zordestîyê red dike, vînê îspat dike. (Nokta)
