vî zemanî de, ev çend bi elametê farîqe, hîle û fikrên xwe yên xerab veşêre? Bi min, hîle, terka hîleyê ye. Ew çax kifş e ku, sedeqeteke bi ser ya herkesî re û bi sidqê safî û qelben hîs kiriye ku ketiye nav kar û halên bi vî rengî.

كَمْ مِنْ غَائِبٍ أَمْرًا صَحِيحًا * وَآَفَتُهُ مِنَ الْفَهْمِ السَّقِيمِ

   Nexwe, doxtorên me, korfam in û li gorî rapora wan, ew bi xwe dîn in û Nazirê Zabtiyeyê jî bi sedem hêrs û hiddeta xwe, dîn û dîwane ye. Ey doxtor! Tu doxtorekî baş î, pêşî wan reben û belengazan tedawî bike, paşê min.

   Ey gelî camêrên ku li van gotinên min temaşe dikin! Ger di xeberdanên min de, hin gotinên li we bikevin, an yên ku mîdeya we ya zeîf hilnede hebin, li qusûrê nemeyzînin! Lewra, min ew, di dema dîntiyê de gotine. Wê demê, derdora min, dîwarên tîmarxaneyê bûn. Tesîra mûhît, melûm e. Lewra,

ودِيوَانَهُ رَا قَلَمْ نِيسْتْ

   Kurdekî ummî û hov yanî hurr ê ku baş bi tirkî nizane, bes ev qas dikare kula dilê xwe bîne ziman. Wesselam…