Peyre jî zordestiya wê meyla meriv a ku dixwaze li hember hevpayê/hevrikê xwe bi ser bikeve ku ev meyl, ji ciyê xizmetkirina ji heqqiyê re bi darê zorê zebt dike, dest bi êrîşê dike. Li serê qoqê xîretê dide, ji hespê wê dadixîne xwarê. Hûn, heqîqeta

كُونُوا لِلّٰهِ

 bi ser wî dijminî ve hewale bikin.

   Peyre ew lezûbezkariya ku bi ser tertîba navbera illetên muteselsil re gav davêje û wê tertîbê xera dike, dertê, ling li xîretê dişemitîne.

Hûn,

وَاصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا

  yê bikin meteris.

   Peyre jî, ji ber ku meriv hewceyî jiyana civakî ye, fikra xwebiserane û hesabê şexsî ku emelên wî merivê ku îhtiyacê wî, bi jiyana civakî heye û berpirsiyar e ku heq û mafên merivên din biparêze û di nav wan merivan de, li heq û mafên xwe bigere, ji hev belav dike, derdikeve hember we. Hûn jî, mucahîdê ku xwedî xîreta mezin e:

خَيْرُ النَّاسِ أَنْفَعُهُمْ لِلنَّاسِ

 li hemberî wî dijminî derxin meydanê.

   Peyre ew edetê dike ku meriv xwe ji ber zexeliyên wan kesên ji derveyî xwe, xwe davêje zexeliyê, firsendê dibîne û bi êrîşkirinê pişt li merivan dişkêne. Hûn jî, keleha pêt a ku

فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ عَلَى اللهِ لَ غَيْرِهِ

 ye ji xîretê re bikin melce.

   Peyre ew tewfîza ku ji ecz û bixwenebaweriya nefsê dertê û dijminê xeddar e û ji hev û din re hiştina kar e, tê bi destê xîretê digre û dide rûniştandin. Hûn jî heqîqeta herî mezin ku

لَ يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ

 e derxin serê da ku destê wî dijminî negihîje dawa û pêşa wê xîretê.

   Peyre ew dijminê bêdîn ku têkilî wezîfeya Xwedê dibe tê, bi şîmaqan li rûyê xîretê dide; çav lê kor dike. Hûn jî heqîqeta karaşîna/karzan û wezîfeşinas ku

وَلَ تَتَأَمَّرْ عَلَى سَيِّدِكَ

اِسْتَقِمْ كَمَا اُمِرْتَ

 ye bişênin da ku heddê wî nîşanî wî bide.