B- Hîna deriyê tewbeyê, di Meşrûtiyetê de vekirî ye; kesên ku tewbe dikin zaf in. Ne heqqê min e ku ji reîsên niha bixeyidim û li sûfê wan bikevim. Ez keviran davêjim dewra berê (dewra îstîbdadê). Heke xatirê hinekan bişkê jî, bila li min negrin; min mazûr bibînin. Lewra tenê bila xatirê heqqiyê neşkê. Çimkî xatirê milletî, ji xatirê wan mezintir û hêjatir e. Ha, sedemekî muhîm ê wê paşveçûnê ev e: Hin rayedar û he-miyetfiroşên qelp in ku bi neheqî îddîa dikin û dibêjin em ji gelê xwe re fedakariyê dikin an jî hin şêxên sexte yên neehîl in ku doza ewliyatiyê dikin. Çi heye ku ev sunneta seyyîeyî ku li dij sunneta seniyyeyî ye dîsan ji xerabiyên îstîbdadê ne.

   P- Bi çi awayî?

   B- Lewra ji bo her miletî, hewzekî manewî ku dikare cesareta neteweyî ya wî gelî çê bike û namûsa wî gelî ya neteweyî biparêze û qeweta wî gelî ya ku tê de kom bike heye û ji her gelî re xezîneyeke manewî ku camêriya wî gelî ya neteweyî ava bike û menfîetên giştî yên wî gelî temîn bike û mal û halê ku zêde dimîne, tê de xizin bike/bixe kewarê heye. Va ye, wan du cûre rayedaran, bi zanetî yan bê zanetî, di kêleka wî hewzî û wê xezîneyê de qul û pul vekirin. Meya/haveyna beqayê û maddeya heyatê jê kişandin. Wan ew hewz ziwa kirin û ew xezîne vala kirin. Çawan ku dafî’eya merivekî ku quwweya/hesta wî ya xezebê/hêrsê ye û cazîbeya merivekî ku quwweya/hesta şehwetî ye, gava tune be, ferqa wî ji miriyan namîne û mîna ye zindiyekî mirî.  Hem jî sîtila buharê/kêlesûyê ya tirênekê gava ku qulo pulo be, ew tirên perîşan dibe û ji hereketê dikeve. Hem jî gava benikê/tayê tizbiyekê biqete, ew tizbî ji hev û din bela wela dibe, wisan jî, ew se-riyên ku hewz û xezîneya qewet û malê milletekî ku şexsekî manewî ye, gava vala dikin, wî milletî(wî qewmî) serserî û perîşan dikin û wî tune dikin û benê fikra milliyetê dibirin û parçe parçe dikin.

حَقِيقَتْ كَتْمْ نَمِى كُنَمْ بَرْ دِلِ عَامِى چَنْدْ

                                                               “Ez dê ji bo xatirê hin xelkê xatirê heqîqetê neşkênim.” 

  P- Ev meqam, heta meriv bivê hêjayî tefsîlê/ravekirinê ye. Kurt û mubhem/şêlû mehêle!..

   B- Zemanê berê, wehşîtî û wê jiyana we ya ferdî û cahiliya we îstîxdam dikir û bi rêyeke pîs û bi pilanên ku amade dikir û hin şêxên sexte, bi qeweta hîleyan û hin mezinan jî, bi qeweta darê zorê ew menba/çavkanî û maden/serkanî qul dikirin û zulala/şêrînava heyatê herikandin çola qûmistan û şûristanê/ciyên çoraq. Hin zexel û cerrar pê hêşîn bûn.