Zarokên ku ji pesîra vî zemanî, tevî me şîr dimijin, çavê wan li paş e û li ra-birdûyê dinihêrin, fikr û bîrên wan, mîna wan bê heqîqet in û ji rastiyan veqetiyane, bi kêfa xwe ne, ew dizanin. Bila heqîqetên vê kitêbê weke xeyalan wehm bikin. Lewra wesîqeyên/delîlên min hene ku meseleyên vê kitêbê, bi heqîqetên xwe, dê di we de pêk werin.
Muxatabno, ez zaf dikim qêrînî; Lewra ez, li serê minareya esrê sêzdehan sekinîme û yên medenî ku bi fikra xwe, di newalên herî kûr ên rabirdûyê de ne, vedixwînim camîayê. Ha, ey gorên bitevger ên dulingî, li ber deriyê mesîla neslê ranewestin. Gor li benda we ye; xwe ji pêşiyê bidin alî. Da ku nesla nû ya ku heqîqeta Îslamê, bi heqqî li ser kaînatê dide libakirin bikaribe were!..
P- Yên zemanê berê, ji me baştir an jî mîna me bû ne; yên ku tên, dê ji me nebaştir werin.
B- Gelî Kurdan! Gelo heke a niha xwepêşandanekê li dar bixim, ceddên we yên berî du hezar salan û weledên we yên piştî du esran vexwînim vê meclîsa esrê hazir ku ev qas qelebalixî ye, gelo ceddên we yên kevin, dê nebêjin ku:
“Hey zarokên netebitî yên mîratxwur! Îca encama heyata me hûn in? Çi heyf û hey hawar! We em kirin delîlek û qiyaseke bêencam!”
Hem jî, weledên we yên ku li milê çepê rawestiyane û ji şehristana îstîqbalê tên, ka dê yên aliyê rastê tesdîq nekin û nebêjin ku:
“Gelî pederên zexel! De ka gelo îca hûn in suxra û kubraya heyata me? De ka îca hûn in heddê ewset ê ku me bi van ceddên me yên navdar bi şan û şeref re girê dide? Heyhat! Hûn, bûn qiyaseke çi qas bêheqîqet û lihevketî?”
Ha, Kurdno! We li ser dîmena xeyalê (Haşiye) dît ku di vê xwepêşandana mezin de, wan her du aliyan jî hûn protesto kirin.
P- Em ne musteheqê ev çend heqaretan bûn. Em soz didin ku em dê bi zeylên selefên xwe bigrin û ji teşebbusên xelefên xwe li paş nemînin.
فَفَتَحْنَا السَّمْعَ لِكَلَمِكَ فَمَرْحَبًا بِهِ
B- Ji ber ku hûn poşman bûn, hûn dikarin li pirsên ku wezîfeya weye vegerin.
P- Alimên berê, behsa nebaşiya îstîbdadê kirine gelo?
B- Hezar carî erê! Lewra zafê şairan, di qesîdeyên xwe de, gelek nivîskaran,
