Di wê wargê da ji Afirandê xwe yê xwedî mezinayiyê ra ji Hostayê xwe yê xwedî zîbayê ra ketin olama evîn û arzûyandinê.
Divêk ew e ku, li cîhanê û li huneran nêrîn, bi tevgerana perestina wendayane va di wargên borî da olamên boriyê kirin. Paşê jî, bal cêrga nêrîna li tevger û kirinêd Hostayê huwîdekar va hilkişiyan ku, di rewşa tevgeranekî amadeyî da di serî da li hemberî ku Xwedayê xudan mezinayî bi ahistegirên pîşeyê xwe va xwe bi xwedîbihikan dinasîne yê da di nav sergêjaniyê da bi nasikî va hemberî kirin,
سُبْحَانَكَ مَا عَرَفْنَاكَ حَقَّ مَعْرِفَتِكَ
(Tu pak î, me te rast nasnekir) gotin. “Nasînkirên te, ahistegirên te yê di hemî çêkberên te da ne.”
Paşê, li hemberî ku ew Banînkara bi meywên rindikê banîna xwe va xwe dide hezkirinêyê da bi evîn û hezkirinê va hemberî kirin,
اِيَّاكَ نَعْبُدُ وَاِيَّاكَ نَسْتَعٖينُ
yê gotin.
Paşê li hemberî ku ew Qencîkarê bingehîn bi qenciyêd xwe yê şirîn va vebanîn û telîziya xwe rava dideyê da bi şikr û şabaşiyê va hemberî kirin, gotin: (subhaneke we bîhemdike) “Em çawan dikarin heqê şabaşa te bidin? Tu şabaşberekî wusan hêja yê şabaşiyêyî ku, hemî qenciyêd te yên ku li hemî cîhanê da hatine raxistinê yê, zimanêd rewşên wan ê eşkera şikr û şabaşa we dixûnin. Hem, bi eşkeredarên hemî xurekên ku di çarşûya cîhanê da hatine rêzandinê û li rûyê zemînê da hatine reşandinê yê va şabaş û pesnê we didin zanînê. Hem, meyweyên rêzane û êmîşên kêşane yê banîn û qenciyê ji merdanî û bexşaniya te ra bi guwahîdayînê va şabaşa te yê li ber pêşiya çêkberan da pêk tînin.”
Paşê, li hemberî ku di ayinêd hebûkên veguheriyayî li rûyêd vê cîhanê da yan da zîbatî û mezinatî û balatî û girantiya xwe rava dideyê da ( Ellahû ekber ) dibêjin, bi ahistekî di nav mezinandinê da bal kûzaniyê va diçin û bi evîn û sergêjankî di nav tunebûyînê da kunde dibin, hemberî dikin. Paşê, li hemberî ku ew Zengînê bêberge piraniya zengîniya xwe û firetiya banîna xwe rava dideyê da belengazî û xwestekên xwe rava dan û niyaz kirin. Bi wê yekê va hemberiyê kirin
وَاِيَّاكَ نَسْتَعٖينُ
gotin. Paşê, li hemberî ku Hostayê Mezinkar, nazik û têşik û antîkeyên pîşeyê xwe di ravegeha şênî da belav dikeyê da
مَاشَاءَ اللّٰهُ
gotin, pesinandin, “Çi rind hatiye çêkirinê” gotin, xweş dêrandin
بَارَكَ اللّٰهُ
gotin.
