A diduya: Şênî gotina wî ustadî (Xweşî û geşî lê) hilbide û guh bidiyê ye. Divêk ew e ku, hebûna ustad, xwestekarê hebûna koşkê ye û guhdayîna şênî, ji mayîna koşkê ra peywend e. Wekî wusa ye tê gotinê ku, ev ustada nebûya, wî padîşahê navdar vê koşkê ava nedikir. Hem dîsa tê gotinê ku, çaxa ku şênî li hîndayên wî ustadî va guh nedin, her hemin ew koşka ew ê were guherandin û zivirandinê.
Hevalo! Çîrok li vira kuta bû. Eger tu raza vê nimûnê zaniye binêre, rûyê bingehê jî bibîne. Ha ew seraya, ev cîhana ye ku, banê wê rûyê asîman e ku bi sitêrkên kenyayî va hatiye ronîkirinê. Binika wê jî, rûyê zemînê ye ku, ji rojhilat da bal rojava va bi kulîlkên gûnegûn va hatiye sosikandinê. Ew padîşaha jî, Balakî pakê padîşahê ezel û ebedê ye ku heft qat asîman û zemîn û her tiştê di wan da ye, bi zimanêd ariziyê wan va wî Xwedayê balayî dipaqijînin û dipakînin. Hem padîşahekî Karînkarekî werre ye ku, xwediyê çagirî û xwedanê karînê ye ku, zemîn û asîmana di şeş rojan da afirandiye. Di textê xwedatiya xwe da pêdar bûye, şev û rojê wekî du çixîzê reş û sipiyê li pey hev da bi cêrge va dizivirîne. Di rûpera cîhanê da ayetên xwe dinivîsîne û roj û heyv û sitêrkan ji fermana wî ra serfirû ne.
Çavên wê serayê jî, ev hîjdeh hezar cîhan in ku, her yekê wan bi awakî hêjayî xwe va hatiye sosikandin û dûzandinê. Ha, pîşeyên hosretê ku te di wê serayê da dîtineyan jî, ahestegerên karîna Xwedê ye ku di vê cîhanê da dixuyinan in û xurekên ku te di wê serayê da dîtiyana jî, bal meywêd têşikên banîna Xwedê yê di vê cîhanê da, hela di çaxa havînê da, hela di baxçeyên “Barla”yê da yê va awirin. Kuçik û pêjgeha li wê derê da ye jî, li vê derê da zemîn û rûyê zemînê ye ya ku di hundirê wê da agir heye û gewherên gencîneyêd veşartiyê ku te li wê derê di nimûneyê da dîtiyana jî, di vê bingehê da ji ayîsanêd navên Xwedê yê pak ra nimûne ne û nimûçên ku me di nimûneyê da dîtinayan û razên wan nimûçana jî, çêkberên dizgûnê ku vê cîhanê sosikandine û nimûçin rêzdarê qelema karîna Xwedê ne ku, navêd karînkarê mezindar ê rava didin.
Û ew ustada jî, serwerê me ye Muhemmed e (Xweşî û geşî lê). Alîkarên wî jî, pêxember in (Xweşî li wan) û şagirtên wî jî, dilrewşen û hişzelal in. Olemkarên daweriyên di wê serayê da jî, bal periyên di vê cîhanê da yê va awir e. Mêvanêd ku di nimûneyê da bal geran
