Li ser vê huwîdeyê da, dest bi çêkirina koşkekî gir û fireh û çagirîn va kir. Di rewşekî şahane da bal çavî û goşeyan va parve kir. Bi cûre cûre sosikên gencînêd xwe va sosikand. Bi hunerên naziktir û rindtirê destê pîşeyê xwe va nimûçand. Bi nazikêd funûnê huwîdeyê xwe va rêzikand û dûzikand û bi hunerên ahestekarê zanînêd xwe va rewişand û gihêjand. Paşê ji hemî cûreyên her xwarin û xurekên xwe da xwanêd berdarê li xweştirînêd wana yê di wê serayê da sazand. Ji  her gerohê ra xwanekî hêjayî ravand. Wisan camêrane û pîşeperwerane mêvanberîkî giştaniyê rava kir ku, goya  her xwanekî bi hunerên sed pîşeyê nazik va hatiye hebûniyê, wisan xurekên hêjayî yê bêjimar raxist. Paşê şênî û parizikên xwe yê li kenarê koçwarê xwe da bal geran û xweşaniyê va xwest. Paşê ji yawerekî xwe yê ciwamêr ra huwîdeyên serayê û divêkên hundirîkên wê da zanînê; wî yê ustad û raveker nîşan da. Ta ku hostayê serayê bi hundirîkên wê va ji şênî ra binasîne û razên nimûçêd serayê bide zanînê û nîşanêd pîşeyên wî di navê da yê hîn bike. Sosikên rêzane û nimûçên kêşaneyê di hundirê wê da yê çi ne û bi çi awayî va balatî û hunerên xwedanê serayê ravadidinêyî, ji hatiyên wê serayê ra binasîne. Rêzika hatinê û rêzana geranê bide zanînê. Li hemberî wî padîşahê nexuyayî da di çembera kêfxweşiya wî da rêzika nazikandinê binasîne. Êdî di her çemberekî da yek alîkarên wî ustadê nasînkar hene. Bi xwe di çembera mezin da di nav şagirtên xwe da tîk bûye û ji geranvana ra di agahandekî wuha da amade dibe. Dibêje ku:

   “Hey şênî! Serwerê me yê xudanê vê koşkê bi ravadayîna van tiştan û bi çêkirina vê serayê va xwe bi we da naskirinêyê dixwaze; hûn jî wî nas bikin û baş li naskirinê bixebitin. Hem, bi sosikên wî va xwe bi we da hezkirinêyê dixwaze. Hûn jî bi bekemkirina pîşeyê wî û bi rinddîtina karên wî va xwe bi wî bidin hezkirinê. Hem bi van qenciyêd xwe yê ku hûn dibîninê va ji we ra evîna xwe rava dide. Hûn jî bi olamê va wî bievînin. Hem, bi vê qencîkirin û bexşandina xuyayî va ji we ra têliziyê û banîna xwe rava dide; hûn jî bi şabaşê va ji wî ra rûmetê bikin. Hem, bi hunerên wê balatiyê va zîbatiya xwe ya veşarkiyê ji we ra ravedayînê dixwaze. Hûn jî ji dîtina wî ra ji qezenckirina rûdayîna wî ra arzûya xwe rava bidin. Hem, bi danîna yek morê arizî û yek gustîlê arizîk û yek turreyê nayê mînandinê va her tişt ji wî ra arizîbûyîna wî û hunerê destê wî bûyîna wî û bi xwe tek û yektayî û xwediyê serbestî û tekanîbûyînê, ji we ra ravedayînê dixwaze; hûn jî wî tek û yekta û bêmînan û bêhemta û bêheval binasin û hilbidin.”