Ibn-i Sîna yê gotiye. 

اَلْحَشْرُ لَيْسَ عَلٰى مَقَايٖيسَ عَقْلِيَّةٍ

(komandina piştî mirinê, li ser endazên hoşane yê nîne, Em bawer dikin. Lê hiş di vê rêyê da nikare here.) Wuha gotiye. Hem hemî zanayêd Islamê, “Komandina piştê mirinê pirsikekî hilandî ye, rêdara wê hilandine; bi hiş va balê va nayê çûyînê.” Wuha bi hev ra gotine. Di vê tewşê da her hemin, rêkî ew çend kûr û bi veşarîkî va pirr bala yê, bi carik va nakeve cîyê şoşekî giştanê hişanî ji rûyê ku bi rêjeya Qurana Huwîdedar û bi banîna Xwedayê Banînkar va di vê çaxa ku gerdendayîna wê şikestiye û destdanîna wê hilşiya ye yê da wê rêya kûr û bilindê, bi vê asayê va daye yê da gerekî em hezar şabaşî bikin. Lewra ji rihakirina baweriya me ra bes tê. Gerekî em ji wê hindê ku dizanînê yê ra kefxweş bibin. Bi zivirandina nêrînê va li pirandinê yê bixebitin.

   Razekî ku, bi hiş va bal komandina piştî mirinê yê va nayê çûyînê ev e ku,

   Komandina mezintir bi xuyana navê mezintir va çêdibe, ji vê yekê da bi dîtin û ravedayîna kirinêd mezinê xuyabûyî bi vexuyana navê Xwedê yê Mezintir û bi ya di cêrga mezintira her navê da yê va komandina mezintir wekî biharê, hêsa tê ravedayîn û birak tê gumandin û bingeh tê bawerkirinê. Di vê Gotina Dehan da bi rêje ya Quranê va werre tê xuyanê û tê xuyandinê. Yan na, hiş bi distûrên xwe yê teng û piçûk va bi serê xwe va bimîne, aheste dimîne û ji gerdindayînê ra neçar dibe.

***