axifta huwîdeyê ye, bi hindê kulîlkên darekê devêkên wê hene û her meywekî ku ew têşika pîşeyê û rêzika banînê ye. Bi hindê meywedarekê huwîdeyên wê hene. Ji  me ra xwirekbûyîna wê jî, ji wan hezaran huwîdeyên wê da tek huwîdekî ye ku, olama wê riha dibe, divêka xwe dide, dimire; di ûrê me da tê veşêranê.

   Êdî ku van tiştên pûç, di ciyê mayîn da meywêd mayîndar didin û çehrên timanî dihêlin û di alî yê dinê da divêkên ebedî didin û tesbîhên sermedî dikin û meriv jî bi nêrîna li rûyê wan êrûdarê li vî aliyê wan vayê va dibe meriv, di a pûç da bal yê payîdar va rê dibîne. Divêk ew e ku, di nav van hebûkên ku di nav jîn û mirinê da tilol dibe, kom dibe û belav dibe daxwaza mayîn heye. Di mînandinê da kêmasî tune ye, van tewşana mînanê tewşên ku, ji bo çêkirin û ravedayînê ra tên rewşandinê û cêrgandiniyî dibin, çawa ku, bi xercandina mezin va kombûn û belavbûnê kurt tên çêkirinê, ta ku rewş bên girtinê û bên sazkirinê, di sînemayê da tim werin ravadayînê. Mînanê wê yekê di vê cîhanê da di nav pêlekî kurt da borandina jîna tekane û jîna komaneyê, dawîkekî wê ev e ku, rewş werin girtin û bên sazandinê, çirîka kirinêd wan bên hildan, werin nîgahandinê; ta di komgahekî mezintir da jimartina wî were dîtinê û di ravegahekî mezintir da were ravedayînê û ji bextiyarîkî mezintir ra amadiya wî were nîşandayînê. Divêk ew e ku, di gotina hêja ya Pêxember da divêka ku, Ev cîhana zeviya cîhana dinê ye, vê bingehê dide.

  Êdî her ku cîhan heye û di nav cîhanê da bi van hunerêd xwe va huwîde û înayet û banîn û edalet hene. Her hemin mînanê hebûna cîhanê, bi awayê birak va cîhana dinê jî heye. Êdî ku, di vê cîhanê da her tişt di alîkî da li wê cîhanê dinêre. Divêk ew e ku, bal wê derê va tê çûyînê. Cîhana dinê korandin, korandina vê cîhanê û yêd tê da yê divêk e. Divêk ew e ku, çawa mirin û gor meriva dipayîn, bihişt û dûje jî, meriva dipayîn û raçav dikin.

   BINGEHA YANZDEHAN: Deriyê merivatiyê ye. Ayisana navê Heq e.

  Tu car dibe ku, Bala yê Heq û Peristê yê bi heq meriva di nav van heyîkan da ji xwedatiya xwe ya serbeste ra û ji xwedatiya giştane ya xwe ya ji hemî cîhanan ra yê ra bendekî hêjatir û ji axiftinêd xwe yê pakane ra axifteberekî huşiyan û ji xuyana navêd xwe ra ayînekî firetir û wî, ji vexuyana navê xwe yê mezintir ra û ji vexuyana cêrga