Rewanê miriyan, çawa nîgah dike, ma tê gotinê? Û Xwedayê Karînkarê ku giloka zemînê wekî kevirkanîkî dizivirîne yê, ma tê gotinê? Ewî di rêya mêvanêd xwe yê bal cîhana dinê va diçiyana da, çawan vê zemînê yê ranbike, yan belav bike? Hem Xwedayê Xwedan mezinatiyê ku, ji tuneyiyê da ji teze da ordiyên hemî jiyandaran, di taxbûrên hemî gewdeyên wan da pirr bi dûzan va hûrçikan bi fermana

كُنْ فَيَكُونُ

 yê va bend dike û bi cî dike, ordiyan çêk dikeyî, ma tê gotinê ku, çawan hûrçikên hîmane û parçikên kokane yê gewdeyê taxbûrasayê ku biketina di bin rêzika wî da yê va bi hev ra nasbûne yê, bi dengekî va çawan dikare kom bike?

   Di her çax û di her demê, cîhana ku mînanê vê bihara heşrê ye yê, ta di guherandina şev û rojê da ta di banê hewayê da di çêkirin û wundakirina ewran da çi hind nimûçin ku ji heşrê ra bibin nimûne û mînak û nîşana çêdikeyiya wî, tu bi çavê xwe va dibînî. Heta eger tu bi xeyalkiyê va hezar sal berê xwe bihûşînî, paşê herdu baskê çaxê yên borî û hatî yê, ji hev ra rûber bikî, bi jimara çaxan û rojan va tu yê mînakê heşrê û nimûneyêd qiyametê yê bibînî. Paşê di tewşa ku tu, ev çend nimûne û mînakan dibînî da heşra gewdekî yê, ji hiş da dûr bibînî. Bi dûrdîtinê va înkar bikî, çi hind dînbûyîna wê yê, tu jî dizanî. Binêre! Fermana mezintir li dora bingeha em jê diaxivinê da çi dibêje:

فَانْظُرْ اِلٰٓى اٰثَارِ رَحْمَتِ اللّٰهِ كَيْفَ يُحْيِى الْاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا اِنَّ ذٰلِكَ لَمُحْيِى الْمَوْتٰى وَهُوَ عَلٰى كُلِّ شَىْءٍ قَدٖيرٌ

   A pêda ew e ku, ji heşrê ra engelî tu tiştekî tune ye. Xwestekar jî her tişt e. Erê, balakî ku, vî zemînê gir ê komgaha sosretayî, wekî jiyandarekî adî yê dimirîne û dijîne, ji meriva û jiyandaran ra hilîkankî xweş û gemîkê baş digerîne û rojê ji wan ra di vê mêvanxanê da çirakî ronîdar û germekar dike û stêrkên gerok ji periyên xwe ra firok çêkiriyeyî, xwedatiya wî ya sermedî û çagerdara bi vê cêrge yê û dawertiya wî ya fireh û mezina bi vê gonê yê, her hemin, sade li ser tiştên cîhanê yê wuha bûrîk û bêkudan, bêwarge û bêkêr, veguheran û bêmayîn, kêmdar û bêgihiştin yê da saz nabe û namîne. Divêk ew e ku, warekî dinê yê jê ra hêja û timanî, bingedar û bêrayîn û çagerîn heye û koçwarekê wî yê mayînê payîdar heye. Me ji bo wê ra dixebitîne. Bal wê derê va gazî dike û ji hildana bal wê derê ra hemî xwedanêd rewanê ronak û bingerên hemî dilên ronîkirî û xwediyên hemî hişên ronîk, guwahiyê didin.