wî ya li çêkberên di hemî dema were yê dayî ra guwahiyê dikin û zivistan û bihara ku pirr dimînanin qiyamet û heşrê yê, her çaxê, li ber çav da çêk dike yê ra meriv çawan dikare bal nebûyînê va here û bireve û bikeve xweliyê û xwe veşêre? Êdî ku li vê cîhanêd, jimartina jê ra hêjayê nayê dîtinê û dawertî nayê dayînê. Her hemin ew ê bal dawergahekî mezin û bextiyarîkî fireh va biçe.

   BINGEHA HEYŞTAN: Deriyê peyman û gefanê ye. Ayisana navê Zîbay û Balay ye.

   Ma tu car dibe ku, Zanayê Bêberge û Karînkarê Bêberge yê Hostayê van çêkberana, peyman û gefana xwedakiya xwe ya pirr zivirandiyê ku hemî pêxemberan, peyapey agah dane û hemî rastegoyan û rewşendilan, bi gumanî va guwahî dane yê, bi cî neyîne? Haşa! Ahestin û nezanîna xwe rava bide? Tewş ev e ku, tiştên ku di peyman û gefana wî da hene yê, li karîna wî ra tew giran nayên, pirr sivik û gelek hêsan in. Bi hindê hebûkên bêjimarê bihara boriyê, di bihara hatî da hinka bixwe ^(Haşiye)  bixwe va û hinka bi mînaka xwe va dizivirîne yê ^(Haşiye)  hêsa ye. Pêkanîna peymanê jî hem ji me ra hem ji her tiştê ra hem ji wî bixwe ra hem ji padîşahiya xwedatiya wî ra gelek pirr divêk e. Pêkneanîna peymanê jî, hem ji balatiya karîna wî ra dijber e. Hem ji firehiya zanîna wî ra dijdar e. Lewra pêkneanîna peymanê, yan ji nezanîniyê da yan ji ahestinê da tê.

   Hey nankor! Ma tu dizanî ku, bi gawirî û nankoriya xwe va çi hind bi guhnedetê va sûcekî dikî ku, tu xulya xwe ya derewîn û hişê xwe yê geveze û nefsa xwe ya xapanok dirastînî û tu balakî ku, bi tu awakî va ji derew û dijayînê ra neçariya wî tune ye û bi tu awakî va derew ji